نقش نخبگان سیاسی در توسعه سیاسی ایران (1332 – 1357)


نویسنده : زیبا کلام، صادق؛ صبوحی، مهدی؛ بهرامی، علی؛ رنجبر کهن، حسن؛

(‎14 صفحه – از 43 تا 56 )

چکیده:
نخبگان سیاسی در کشورهاي اقتدارگرا و نیمه اقتدارگرا که ابزارهاي اعمال قدرت را اغلب به صورتی کامل و متداوم در اختیار دارند می توانند نقشی محوري در مسیر توسعه یا عدم توسعه سیاسی در این دسته از کشورها ایفا نمایند.در این راستا بررسی چگونگی ایفاي این نقش مهم در تاریخ معاصر ایران و بویژه در دوره پس از کودتاي 28 مرداد 1332 که با افزایش قدرت نهاد سلطنت همراه بود تا انقلاب اسلامی،ازاهمیت بسیاري به جهت کمک به شناخت عوامل تاثیرگذار در روند عدم پیشرفت یا پیشرفت ناچیز توسعه سیاسی در ایران برخورداراست.مقاله پیش رو این پرسش را مطرح می کند که نخبگان سیاسی در میانه سالهاي 1332 تا 1357 چه نقشی در توسعه سیاسی ایران ایفا نموده اند؟ فرضیه مقاله اینست که نخبگان سیاسی ایران در دوره مذکوراز طریق اقداماتی همچون ایجاد قدرت هرمی و سلسله مراتبی،سواستفاده از قدرت و فساد،ممانعت از برگزاري انتخابات آزاد و اعمال تقلب در انتخابات،سرکوب مطبوعات آزاد و مستقل و همچنین سرکوب احزاب و دسته جات مستقل نقشی بازدارنده در مسیر تحقق توسعه سیاسی در ایران ایفا نمودند.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code