تمیز تعهد به نفع شخص ثالث از نهادهای حقوقی مشابه

نویسنده : محمدی، سام؛

(‎26 صفحه – از 139 تا 164 )

چکیده:
در قوانین ایران نهادهایی پیش‌بینی شده است که به اشخاص ثالث امکان برخورداری از روابط حقوقی‌ دیگران را می‌دهد.این نهادها شامل عقد ضمان،حواله،قرارداد برای دیگری،وقف،دعوای مستقیم و بیمه است. این در حالی است که قانون مدنی،نهاد مستقلی موسوم به«تعهد به نفع شخص ثالث»را به رسمیت شناخته‌ است که بموجب آن طرفین قرارداد بی‌حضور اراده ثالث،می‌توانند تعهدی به نفع او ایجاد نمایند.حال سؤال‌ این است که با وجود نهادهای پیش گفته،اساسا نیازی به نهاد حقوقی اخیر است؟چه اشتراکات و تفاوتهایی بین‌ آنها وجود دارد؟این مقاله با بررسی موضوع،به این نتیجه می‌رسد که جز بیمه مسؤولیت که در قالب«تعهد به‌ نفع شخص ثالث»قابل توجیه است،هریک از نهادهای موصوف مستقل از یکدیگر بوده و برای پاسخ به نیاز مختص به خود وضع شده‌اند.