واکاوی تاریخی عنصر نص گرایی در روشهای فقهی امامیه و نقش آن در پیشرفت فقه نظام اجتماعی

نویسنده : طالبی طادی، بهنام؛ بیرشک، حسین؛ امساکی، نوید؛

(‎20 صفحه – از 89 تا 108 )

چکیده:
فقه امامیه به عنوان یکی از مهمترین علوم اسلامی در طول تاریخ حیات خود با عناصر و مواد موضوعی به انسجامی رسیده است که گاه ارزشیابی قوت و توالی این عناصر مورد غفلت قرار می گیرد. نص گرایی به عنوان یکی از مهمترین شاخصه های استنباطات فقهی اگرچه در مقام نظر دارای فراز و فرودهای خاص مکتبی بوده است لیکن در مقام عمل و ثمرات بیرونی فقه به مثابه عاملی مهم و جهت دار بروز پیدا کرده است. در این مقاله با واکاوی برخی مبانی نظری و بسترهای تاریخی نص گرایی در نوع اجتهاد امامیه جایگاه آن را در پیشرفت فقه اجتماعی تبیین می نماییم.