وضعیت فقهی و حقوقی شرط عدم توالد و تناسل ضمن عقد نکاح

نویسنده : روشن، محمد؛ جهان‌تیغی، مجتبی؛

‏(19 صفحه – از 121 تا 139)

چکیده:

ﺑﺎ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻣﺎﻫﯿﺖ و ذات ﻋﻘﺪ ﻧﮑﺎح ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻌﻠﻮم ﻧﻤﻮد ﮐﻪ ﻣﻘﺘﻀﺎ، ﻫﺪف و ﺣﻘﯿﻘﺖ آن ﭼﯿﺴﺖ؟ ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﺑﺮرﺳﯽ ﺣﻖ ﯾﺎ ﺣﮑﻢ ﺑﻮدن اﻣﺮ ﻣﺒﺎح ﺗﻮاﻟﺪ و ﺗﻨﺎﺳﻞ، ﻣﯽ ﺗﻮان در ﺷﻤﻮل، و ﯾﺎ ﻋﺪم ﺷﻤﻮل ﺷﺮط ﻋﺪم ﺗﻮاﻟﺪ و ﺗﻨﺎﺳﻞ، ﺗﺤﺖ ﻗﺎﻋﺪه »اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن ﻋﻨﺪ ﺷﺮوﻃﻬﻢ« ﺑﺤﺚ ﻧﻤﻮد. ﻧﮑﺎح، ﺣﻘﯿﻘﺖ در ﻋﻘﺪ و ﻣﺠﺎز در وﻃﯽ اﺳﺖ و ﻫﺪف از آن آراﻣﺶ و ﺳﮑﻮن زوﺟﯿﻦ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﺗﻮاﻟﺪ و ﺗﻨﺎﺳﻞ ﺗﻨﻬﺎ ﯾﮑﯽ از آﺛﺎر آن اﺳﺖ ﻧﻪ ﻫﺪف آن. آﻧﭽﻪ از ﺣﺪﯾﺚ »اﻟﻤﺆﻣﻨﻮن ﻋﻨﺪ ﺷﺮوﻃﻬﻢ« اﺳﺘﺜﻨﺎ و ﻣﻮرد ﻧﻬﯽ واﻗﻊ ﺷﺪه اﺳﺖ، ﺷﺮط ﻋﺪم اﺑﺎﺣﻪ و ﯾﺎ ﻋﺪم اﺳﺘﺤﺒﺎب ﺗﻮاﻟﺪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺷﺮط ﻣﺨﺎﻟﻒ ﮐﺘﺎب و ﺳﻨﺖ اﺳﺖ. ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺮﻃﯽ از ﺑﺎب »اﻟﺸﺮط ﻟﯿﺲ ﺑﻤﺸﺮع« ﻧﯿﺰ ﺷﺮط ﺻﺤﯿﺤﯽ ﻧﻤﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻧﮑﺎح اﻋﻢ از داﺋﻢ و ﻣﻮﻗﺖ را ﻣﯽ ﺗﻮان ﻣﺸﺮوط ﺑﻪ ﺷﺮط ﻋﺪم ﺗﻮاﻟﺪ و ﺗﻨﺎﺳﻞ ﮐﺮد و اﯾﻦ ﺷﺮط ﻣﻐﺎﯾﺮﺗﯽ ﺑﺎ ﺷﺮع و ﺣﻘﻮق ﻣﻮﺿﻮﻋﻪ ﻧﺪارد.