جایگاه قصد در تحقق عنصر معنوی قتل عمدی
نویسنده : ممیزی، محمدرضا ؛
(14 صفحه – از 91 تا 104 )
چکیده:
جرائم از منظر لزوم تحقق نتیجه یا عدم آن به مطلق و مقید تقسیم می‌شوند. جرائم مقید منوط به تحقق نتیجه موردنظر مقنن است» در حالی که جرائم مطلق به محض تحقق رفتار مجرمانه محقق می‌شوند و نیازی به حصول نتیجه نیست. در جرایمی که وقوع آنها بر اساس قانون منوط به تحقق نتیجه است» قصد نتیجه یا علم به وقوع آن نیز باید محرز شود». اما در اینکه قصد نتیجه فقط در جرایم مقید وجود دارد یا علاوه بر آن در جرایم مطلق نیز موجود است بین حقوقدانان اختلاف نظر وجود دارد. برخی آن را فقط در جرایم مقید لازم میدانند» زیرا در این نوع جرایم وقوع عنصر نتیجه لازم است. اما برخی دیگر از حقوق دانان وابستگی خاصی بین عنصر نتیجه و سود نیت خاص نمی‌بینند؛ نگارنده معتقد است سوءنیت خاص صرفا در جرایم مقید ضرورت دارد و در جرایم مطلق نیازی به سوءنیت خاص نیست» زیرا جرایم مقید منوط به قصد نتیجه می‌باشد و تا قصد نتیجه و یا علم به تحقق آن احراز نگردد عنصر معنوی جرم تحقق پیدا نمی‌کند و مسئولیت کیفری را به دنبال نخواهد داشت. همچنین نگارنده معتقد است قصد عام شامل قصد خارج کردن روح از بدن نمی‌شود و این قصد محدود به اصابت به جسم مجنی علیه است. فلذا علاوه بر آن باید قصد دیگری وجود داشته باشد که دلالت بر خارج کردن روح از بدن داشته باشد و این همان سوءنیت خاص جرم قتل عمدی می‌باشد. زیرا مطابق نظریه اراده» اراده حرکتی نفسانی برای ارتکاب فعل است» زیرا تحقق نتیجه نمی تواند موضوع اراده قرار گیرد چرا که نتیجه» اثر طبیعی فعل است و محقق ساختن امور طبیعی از اراده انسان خارج است.
آخرین دیدگاه‌ها