روش های نوین باروری از منظر فقهی، بایدها، نبایدها و پیامدها

نویسنده : طباطبایی چهاربرج، میرجعفر ؛ جلائی نوبری، حسین ؛ ساجدی، اکبر ؛

(‎14 صفحه – از 113 تا 126 )

چکیده:
فرزندان نعمت الهی بوده و کانون خانواده را گرم میسازند. برخی از زوجین به خاطر نارسایی هایی از وجود این نعمت بزرگ بی بهره اند. اگر تا دیروز این خانواده ها از طریق تجدید فراش و یا فرزندخواندگی و راههایی از این قبیل صاحب فرزند می شدند، امروزه به خاطر پیشرفت های چشمگیر علم پزشکی و ایجاد روش های گوناگون کمک باروری، راه های فراوان دیگری فرا روی این خانواده ها قرار دارد. روش هایی از قبیل رحم جانشین، باروری با اسپرم اهدایی، باروری با جنین اهدایی و. . . طبیعی است این روش ها به لحاظ فقهی مباحثی را در پی داشته باشند، حکم تکلیفی این روشها که آیا جایزاند یا حرام و احکام وضعی مترتب بر این روش ها که نسبت، محرمیت و ارث این گونه فرزندان چگونه است، یکی از مهمترین موضوعات فقه معاصر به حساب می آید. در این نوشتار از بین مشکلات رایج ناباروری نویسندگان به سه مشکل لقاح داخل رحمی، نبود تخمک و اسپرم و نهایتا مشکل نبود اسپرم پرداخته، ضمن بهره گیری از یافتههای علمی، احکام فقهی اعم از تکلیفی و وضعی صورت های سه گانه را مورد نقد و بررسی قرار دادند و به این نتیجه رسیدند که روش های مزبور به خاطر این که راه حلهای متفاوتی نظیر لقاح آزمایشگاهی، اهدای جنین و اهدای اسپرم دارند، احکام متفاوتی خواهند داشت.