تبیین شرط تضمین در قراردادهای تجاری و کنوانسیون های بین المللی

نویسنده : اعلائی فرد، محمد علی ؛ نویسنده مسئول : احمدی، سید عالیه سادات ؛

(‎16 صفحه – از 113 تا 128 )

چکیده:
در قراردادهای تجاری بین المللی جهت تضمین کیفیت کالای فروخته شده روش‌ها و ساز و کارهای مختلفی وجود دارد. یکی از این سازوکارها، درج شرط گارانتی و وارانتی در قرارداد میباشد. این دو شرط برای عرضه کننده کالا نوعی تعهد اضافی محسوب میگردد. گارانتی به مفهوم تضمین کیفیت مادی کالا و ورانتی به مفهوم تضمین مفاد قرارداد که شامل ابعاد حقوقی و مادی متن قرارداد و کالای درج شده در آن میباشد. شرکت گارانتی و وارانتی نوعی تضمین پرداخت خسارت احتمالی یا الزام عرضه کننده به تحویل کالای منطبق با قرارداد است. این دو شرط برخاسته از عرف شکل گرفته بین تجار است که به مرور زمان در برخی نظامهای حقوقی از جمله ایران شناسایی شده است. در این پژوهش، با توجه به اینکه این دو شرط دارای دو ویژگی احتمالی بودن و مجهول بودن میزان تعهدات متعهد میباشد، لذا ماهیت، اعتبار و نفوذ آن در قالب های مختلف حقوقی مورد بررسی قرار خواهد گرفت و از طرفی به بررسی ساختار وارانتی و گارانتی پرداخت خواهد شد.