تامین امنیت زنان در برابر خشونت در حقوق کیفری ایران با نگاهی به لایحه تامین امنیت زنان

نویسنده : حاجی ده آبادی، محمدعلی ؛ شیروانی، سمیرا ؛

(‎14 صفحه – از 39 تا 52 )

چکیده:
خشونت علیه زنان به معنای هر رفتار خشن وابسته به جنسیتی است که موجب آسیب شده یا با احتمال آسیب جسمی، جنسی یا روانی و یا رنج زنان همراه گردد، همچنین رفتاری می تواند با تهدید، اجبار یا سلب مطلق اختیارو آزادی صورت گرفته و در جمع یا خفا رخ دهد. خشونت خانگی علیه زنان علاوه بر جنبه های حقوقی و اخلاقی، عواقب جسمی، روانی و اجتماعی متعددی دارد که می تواند سلامت زنان، خانواده و جامعه را به خطر اندازد. مطالعات موجود در خصوص میزان شیوع خشونت خانگی (اعم از جسمی، کلامی، روحی، آزار جنسی و ترکیبی از انواع آنها) با مطالعه موضوع در مقاطع مختلف زندگی زنان و در نظر گرفتن موقعیت های زمانی و مکانی متفاوت، از تنوع بسیار زیاد برخوردار است. تمامی این مطالعات از سطوح بسیار بالای اعمال خشونت خانگی در کشورهای در حال توسعه خبر می دهند. کشور ایران نیز از این امر مستثنی نبوده و به جهت برخی پیش زمینه ها از گذشتگان دور، متاسفانه همواره زن را به عنوان جنس دوم دانسته، و این دانسته ها منجر به بروز فجایعی دردناک و اسفناک در حق زنان گردیده است. با این شرایط سوال این مقاله آن است که نگاه قانونگذار ایرانی به مقوله تامین امنیت زنان در برابر خشونت چیست؟ روش تحقیق در این مقاله توصیفی– تحلیلی است و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه ای می باشد و یافته های تحقیق نشان دهنده آن است که قانونگذار ایرانی با طرح لایحه تامین امنیت زنان به دنبال از بین بردن خشونت علیه زنان می باشد و مواد قنونی مجازات اسلامی نیز در برابر خشونت علیه زنان در نظر گرفته شده است ولی کافی نمی باشد.