بررسی اثر تابعیت و اقلیت مذهبی بودن از منظر رسیدگی به دعاوی حقوق خصوصی

نویسنده : نوروزی، مهران ؛

(‎14 صفحه – از 149 تا 162 )

چکیده:
اساسا پدیده تابعیت و اقلیت های مذهبی موضوع نوپایی در حقوق موضوعه ایران نیست. کشور ایران از دیرباز حضور اتباع از کشورهای مختلف و همچنین پیروان مذاهب و ادیان الهی گوناگوی را در خاک سرزمینی خویش تجربه کرده است. زیرا موقعیت خاص ایران از نظر امنیتی، علمی، تجاری و بازرگانی سبب شده است که افراد با سلایق و نحله های متفاوت فکری در کشور حضور یابند. لذا پس از انقلاب اسلامی زمینه به رسمیت شناختن یک روال قانونی متناسب با شرایط و بنیان های عقیدتی اقلیت های مذهبی و همچنین اتباع بیگانه در کشور قوت و صلابت بیشتری یافت. به همین جهت قانونگذار سعی نموده تا حتی الامکان در زمینه دعاوی و ستاندن حقوقی که مربوط به احوال شخصی و خصوصی این دسته از افراد می باشد، بر طبق کتاب و سنت خود آنها عمل نموده و در زمینه اتباع بیگانه نیز مطابق اسناد حقوق بشری بین المللی و همچنین قوانین موجود در کشور متبوع اتباع، این مهم را احاله نماید. با توجه به اهمیت این موضوع، پژوهش کنونی به شیوه تحلیلی – توصیفی، سعی در بازشناسی مفهوم تابعیت و اقلیت های مذهبی نموده و پیرو آن، به تضمینات حقوقی و کیفیت دادرسی در جهت اقامه دعوی و احقاق حقوق این افراد برآمده است. نتایج حاکی از آن است که پیروان ادیان مختلف، مطابق با شریعه خویش و همچنین اتباع خارجه نیز به صورت نسبی از قوانین داخلی ایران و کشور متبوع خود، از دعاوی حقوق خصوصی مستفید می گردند.