نقش عدالت در تفسیر قانون

نویسنده : پرچین سفلی، محمد فرید ؛

(‎16 صفحه – از 175 تا 190 )

چکیده:
تاریخ زندگی بشر نشان داده است که انسانها همواره سعی در اجرای عدالت داشته اند ولی به خاطر نسبی بودن مفهوم عدالت سعی و تلاشها پایان ناپذیر است و در بدو امر قایل به تفسیر قانون نبوده اند ولی به مرور زمان این موضوع کاملا ثابت شده است که قانون در زمان تصویب کلی بوده و قانونگذار همه چیز را نمی تواند پیش بینی کند و در صورت سکوت و نقص و کهنگی قانون بایستی تفسیر صورت گیرد. تحولات زیادی طی ادوار گذشته در خصوص لزوم تفسیر و مراجع تفسیر صورت گرفته است و در یک برهه زمانی قانونگذار را مفسر قانون تصویب شده دانسته اند و در این خصوص روشهای گوناگونی هم داشته اند و برای قضات جایگاهی برای تفسیر قایل نبودند و قاضی را دهان قانونگذار می دانسته اند ولی اخیرا نیز قاضی را مسئول تفسیر قانون دانسته اند بنابراین به دلیل مجرد و نسبی بودن مفهوم عدالت و برخورد اجرای آن با نظم، قواعد حقوق گاه از عدالت فاصله میگیرند هرچند گرایش به سوی آن را به عنوان آرمانی مطلوب همیشه حفظ می کنند ولی در مواردی مصلحت اندیشیهای تنگ نظرانه خود از بزرگترین موانع عدالت میگردد در این مقاله سعی شده است ضرورت تفسیر و تاثیر عدالت در تفسیر قانون با توجه به انواع تفسیرها و همچنین مراجع صالح برای تفسیر مورد بررسی قرار گیرد آنچه مهم است رعایت عدالت در تفسیر قانون است به نظر میرسد باید مفسر عادلی داشته باشیم تا بتوانیم عدالت را در تفسیر قانون به صورت مثبت، موثر بدانیم.