معناشناسی مفهوم “حسن نیت” در پرتوی اسناد بین المللی بویژه کنوانسیون ١٩٦٩ وین حقوق معاهدات

نویسنده : میرزاده، سید محمد حسین ؛

(‎20 صفحه – از 105 تا 124 )

چکیده:
یکی از اصولی که امروزه در حقوق بین الملل در زمرة اصول ناظر بر انعقاد و تفسیر معاهدات بین المللی مورد توجه قرار می گیرد عبارت است از اصل حسن نیت که با تحقیق، می توان برخی از ریشه های آن را در متون و اسناد حقوق روم جستجو نمود. تجزیه و تحلیل راجع به چگونگی شکل گیری اصطلاح مزبور و دلالت های لفظی و اصطلاحی آن می تواند مقدمه ای باشد جهت تفسیر بهتر مصادیق آن در متون اسناد بین المللی و در نتیجه، نیل به شناخت دایرة شمول و کاربردی های حقوقی اصطلاح فوق الذکر از این رو، در اثر حاضر بر آن هستیم تا ضمن بر شمری ریشه های شکل گیری اصل حسن نیت در حقوق بین الملل معاصر از ابتدا تاکنون و بررسی برخی منابع لاتین و رومی شکل دهندة اصطلاح “Bona “iudicia ex bonoe fidei” وFides”، به کاربردهای متعاقب آن در ذیل اسناد و کنوانسیون های بین المللی بویژه کنوانسیون ١٩٦٩ وین حقوق معاهدات بپردازیم. بدیهی است در مرحلة تبیین، کاربرد اصطلاح مزبور در حقوق اسلامی را نیز مورد اشاره قرار خواهیم داد.