بررسی نقش پلیس در اصلاح ذات البین و تاثیر آن بر کاهش آمار پرونده های قضایی (مطالعه موردی: چهار کلانتری در تهران)

نویسنده : لطفی، آرمین ؛ نجفی توانا، علی ؛

(‎24 صفحه – از 35 تا 58 )

چکیده:
ﻧﻈﺎم دادرﺳﯽ و ﮐﺸﻒ ﺟﺮم در ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻣﻮﺿﻮﻋﻪ اﯾﺮان، ﻫﻤﻮاره ﻣﻌﻄﻮف ﺑﻪ ﻣﺮاﺣﻞ ﭘﺲ از ورود و دﺧﺎﻟﺖ ﻧﯿﺮوی اﻧﺘﻈﺎﻣﯽ و ﮐﺸﻒ ﺟﺮم و ﺳﭙﺲ دادﺳﺮا و دادﮔﺎه ﺑﻮده اﺳﺖ و ﻫﻤﻮاره از ﺣﻞ و ﻓﺼﻞ اﺧﺘﻼﻓﺎت و ﻣﺸﮑﻼت ﻗﺒﻞ از ﺣﻀﻮر ﻧﯿﺮوی دوﻟﺘﯽ و ﻗﻀﺎﯾﯽ ﻏﻔﻠﺖ ﻣﯽ ﮔﺮدﯾﺪ. ﺑﻪ رﻏﻢ ﺗﻼش ﺣﻘﻮﻗﺪاﻧﺎن و ﺗﻄﺒﯿﻖ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ رﻓﻊ اﺧﺘﻼﻓﺎت ﺑﺎ دﯾﻦ ﻣﻨﻮر اﺳﻼم و ﻣﺘﻮن ﻓﻘﻬﯽ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺣﻘﻮق ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﭘﯿﺸﺮﻓﺘﻪ از ﻣﻨﻈﺮ ﻧﻈﺎم دادرﺳﯽ، ﺗﺎﺳﯿﺴﺎﺗﯽ ﻧﻈﯿﺮ ﻣﯿﺎﻧﺠﯽ ﮔﺮی، داوری، اﺻﻼح ذات اﻟﺒﯿﻦ و. . . رﻓﺘﻪ رﻓﺘﻪ در ﻣﺘﻮن ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﮐﺸﻮر ﮔﻨﺠﺎﻧﺪه ﺷﺪه اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻟﻄﻒ آن و ﺗﻼش ﺑﺮای ﺣﻞ و ﻓﺼﻞ دﻋﺎوی ﭘﯿﺶ از ورود ﻣﺮاﺟﻊ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﻫﻢ از ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﺑﺎر ﭘﺮوﻧﺪه ﻫﺎی ﻗﻀﺎﯾﯽ ﮐﻢ ﺷﻮد. اﺳﺎس اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ اﯾﻦ اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺎ اﻟﻬﺎم ﮔﯿﺮی از روش ﻫﺎی ﻣﯿﺎﻧﺠﯽ ﮔﺮی و اﺻﻼح ذات اﻟﺒﯿﻦ ﺑﺮای ﭘﻠﯿﺲ ﻧﻘﺸﯽ را ﻗﺎﺋﻞ ﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﻃﯽ آن، ﭘﻠﯿﺲ ﺑﺘﻮاﻧﺪ از ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺧﻮد ﺑﻬﺮه ﺑﺮده و ﺻﻼﺣﯿﺖ و اﺧﺘﯿﺎر اﯾﻦ اﻣﺮ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ورود ﺑﻪ ﻣﺤﻞ اﺧﺘﻼف و ﯾﺎ ﺟﺮم، ﻃﺒﻖ ﯾﮏ ﭼﻬﺎرﭼﻮب و ﺗﺸﺮﯾﻔﺎت ﺧﺎص، ﺗﻤﺎم ﺗﻼش و ﻣﺴﺎﻋﯽ ﺧﻮد را ﺑﻪ ﮐﺎر ﮔﯿﺮد ﺗﺎ ﻣﻮﺿﻮع ﺣﻞ و ﻓﺼﻞ ﮔﺮدﯾﺪه و اﺻﻼ ﻧﯿﺎزی ﻧﺒﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻗﻀﯿﻪ ﺑﻪ ﻣﺮاﺣﻞ ﺑﺎﻻﺗﺮ رﻓﺘﻪ و ﭘﯿﮕﯿﺮی ﻗﻀﺎﯾﯽ ﺷﻮد. اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺪل ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ آﻣﺎری و ﺑﻬﺮه ﮔﯿﺮی از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ از ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎری ﭼﻬﺎر ﮐﻼﻧﺘﺮی در ﺗﻬﺮان ﺗﻬﯿﻪ و ﻧﺪوﯾﻦ ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ.