نقش کرامت انسانی در سیاست جنایی جرایم اطفال

نویسنده : وظیفه‌مند، محمدصادق ؛ موسوی‌فر، محسن ؛

(‎24 صفحه – از 11 تا 34 )

چکیده:
کرامت انسانی حیثیتی فطری است که همۀ انسا نها به خاطر توانای یهایی از قبیل تعقل، قدرت انتخاب، آزادی اراده و بعد روحانی خود، از آن برخوردار هستند. کرامت انسانی، ذاتی بوده و تحت هیچ شرایطی حتی ارتکاب جرم، قابل انفکاک و جدایی از انسان نیست. قانون اساسی ب هعنوان قانون معیار، بر رعایت اصل کرامت انسانی و نیز رعایت آثار و مقتضیات آن تاکید کرده است. از آنجا که جرم انگاری، مداخله در محدوده آزادی‌های فردی و خدشه به اعتبار کرامت انسانی محسوب شده است؛ لذا باید حین جرم انگاری معیارها ومولفه‌های کرامت ذاتی انسان نظیر آزادی و برابری همواره فر اروی مقنن قرار داده شود. این امر در خصوص جرم انگاری جرایم اطفال اثر بیشتری خواهد داشت؛ چراکه اطفال و نوجوانان جزء گرو ههای آسیب پذیر جامعه و خواستار حمایت، تربیت، آموزش و اصاح هستند. نظر به اینکه اطفال و نوجوانان دارای شخصیت حساس و آسیب پذیرند، نیازمند سیاست کیفری کرام تمدار هستند. به این معنا که مقررات سیاست کیفری در تعامل با کرامت ذاتی انسان باشد و در همۀ مراحل خود از مرحلۀ جر مانگاری تا اجرای مجازات و اعادۀحیثیت، کرامت انسانی را سرلوحۀ تمام برنام هها و قانون گذار یهای خود قرار دهد. لذا سیاست افتراقی اتخاذ شده در خصوص اطفال و نوجوانان م یبایست دارای برنامه‌های اصلاحی و تربیتی و کم رنگ شدن اتخاذ سیاست سخت کیفری، همراه با پی شبینی نهادهای غیرقضایی و اجتماعی جهت احترام به کرامت انسانی اطفال بزهکار باشد.