ضوابط تعیین حداقل دسمتزد؛ مطالعه ی تطبیقی حقوق کار ایران با سایر کشورها در پرتو اصول سازمان بین المللی کار
نویسنده : ولی زاده، حسین ؛
(32 صفحه – از 417 تا 448 )
چکیده:
دستمزد کارگران یکی از مهمترین بخشهای حقوق کار را شکل میدهد و عبارت است از کلیهی پرداختیها به کارگر در نتیجهی قرارداد کار. با توجه به موضع برتر کارفرما در قرارداد کار نسبت به کارگر، همواره بیم آن میرود که کارفرما با انگیزهی کاهش هزینههای فعالیت خود، دستمزد غیرعادلانهای را به کارگر اختصاص دهد. به همین سبب، قوانین مختلف بینالمللی و ملی، سعی کردهاند با طرح و توسعه ی مفهوم حداقل دستمزد، ضمن حفظ منافع کارگر و خانوادهی او، برخی اهداف اقتصادی و اجتماعی کلان را نیز دنبال کنند. به همین منظور، مبانی مختلفی در تعیین حداقل دستمزد به کار گرفته میشود. در اسناد سازمان بینالمللی کار، به طور کلی دو دسته از معیارها در این زمنه وجود دارد؛ معیارهای مرتبط با کارگر و خانواده ی او و معیارهای مرتبط با عوامل اقتصادی. در نظامهای ملی کشورهای مختلف نیز، عموما تلاش شده است تا همگام با معیارهای سازمان مزبور، به ترکیبی از عوامل فردی و اقتصادی در تعیین حداقل دستمزد توجه و تاکید شود. بر خلاف، قانون و رویهی موجود در سازمان بینالمللی کار و کشورهای مختلف، با روشی توصیفی – تحلیلی، اثبات شده است که در ایران، از میان تمام عوامل فردی و اقتصادی، تنها دو عامل تورم و معاش خانوادهی کارگر در قانون کار مورد تصریح قرار گرفته است که این نقیصه، ضمن مغایرت با مبانی حداقل دستمزد، موجب عدم تحقق اهداف فردی و اقتصادی این مفهوم خواهد شد.
آخرین دیدگاهها