تعارض اصل صحت با اصل استصحاب در فقه
نویسنده : اسدی، بهنام ؛
(22 صفحه – از 533 تا 554 )
چکیده:
منظور از اصل صحت در این معنا، آن است که اعمال دیگران را بایست‌حمل بر صحت و درستی کرد و مشروع و حلال انگاشت و مادامی که دلیلی بر نادرستی و حرمت آن پیدا نشده است، نبایستی در صورت دوران امر بین احتمال صحت و مشروعیت از یک طرف و عدم مشروعیت از طرف دیگر، اعمال افراد را نامشروع و نادرست پنداشت. یکی از قواعد مهم حقوق اسلامی قاعده اصالة‌الصحة» است، که کاربرد فراوانی در فقه و حقوق اسلامی دارد و به اشکال مختلف مورد استفاده واقع می‌گردد. این اصل، معانی مختلفی در فقه و حقوق دارد که ذیلا ابتدا به تعریف و توضیح دو معنای معروف و مشهور آن پرداخته می‌شود و سپس کاربرد اصاله الصحه را بیان نموده و در آخر به توضیح تعارض اصاله الصحه و اصل استصحاب با بیان نمونه هایی از مواد قانونی می پردازیم.
آخرین دیدگاه‌ها