تأملی پیرامون ماده 41 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی

نویسنده : محبوب بشری، مهران ؛

(‎4 صفحه – از 119 تا 122 )

خلاصه ماشینی: “» حال پرسش اساسی این است که آیا ادامه جریان دادرسی«که قبل از حلول موعد اجرای قرارکارشناسی به لحاظ فوت خوانده دعوی،متوقف شده نتیجه محتومی جز اجرای کارشناسی درپی خواهد داشت؟آیا عدم حضور فیزیکی وکیل،می‌تواند موجد اخلالی در روند رسیدگی به پروندهتلقی گردد؟اساس چه مضاری بر عدم حضور فیزیکی وکیل در جلسه مترتب بوده است؟آیا اینتلقی با روح حاکم بر ماده 41 آدم و فلسفه وضع و تصویب آن سازگار می‌باشد؟بنظر می‌رسد کهدیدگاه آن گروه از دادگاه‌ها که در موارد مشابه و همگن،تقدیم لایحه از سوی وکیل را وافی بهمقصود ارزیابی و مآلا بروز تخلف انتظامی را منتفی می‌دانند،ارجح و با مبانی و فلسفه اندراج ماده41 آدم سازگارتر است. 2-ماده 217 آدک مقرر داشته است:«در کلیه جرایم مربوطه به حقوق‌الناس و نظم عمومی کهجنبه حق‌اللهی ندارند هرگاه متهم یا وکیل او در هیچیک از جلسات دادگاه حاضر نشده و یا لایحهنفرستاده باشند،رأی غیابی صادر می‌نماید»مفهوم مخالفت ماده مرقوم دلالت بر حضوری تلقیشدن حکم در صورت ارسال لایحه از سوی وکیل دارد و نشانگر آن است که از دیدگاه مقنن دفاعاز موکل مستلزم حضور فیزیکی وکیل در دادگاه نیست.”