دیه عقل

نویسنده : میر شکاری، عباس ؛

(‎22 صفحه – از 227 تا 248 )

چکیده:
عقل، موهبتی الهی است که فواید آن بی نیاز از توضیح است. در فقه و نظام حقوقی موضوعه ما، امکان قصاص در برابر لطمه وارد بر عقل پذیرفته نشده است. با نفی قصاص، تنها راه ممکن برای جبران خسارت، دیه است. البته با توجه به اینکه تنها برای زوال کامل عقل دیه کامل تعیین شده است اما برای زوال ناقص آن، مقدار خاصی به عنوان دیه تعیین نشده است، لذا ناگزیر باید از ارش استفاده کرد. مطالعه قواعد حاکم برچگونگی جبران خسارت وارد برعقل، جدا از آنکه خود نوعی مرور قواعد حاکم بر دیات خواهد بود، از این رو اهمیت داردکه با توجه به تلقی عقل به عنوان منفعت، پذیرش امکان مطالبه خسارت وارد بر عقل، می تواند به نوعی موقعیت امکان مطالبه عدم النفع در فقه را مستحکم سازد. با توجه به این اهمیت انکار ناپذیر، بررسی چگونگی جبران خسارت وارد بر آن، به عنوان موضوع این مقاله انتخاب شده و سعی شده قواعد حاکم بر جبران خسارت وارد بر عقل مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد