نگاهی به پرونده لاکربی از منظر حقوق جزای بین الملل

نویسنده : میر محمد صادقی، حسین ؛

(‎10 صفحه – از 85 تا 94 )

خلاصه ماشینی: “مبحث اول-مفهوم کلی مجمع تشخیص مصلحت نظام: بند 1-کلیات: این تأسیس کاملا برخاسته از مفاهیم مختص نظام اسلامی ایران است و سابقه‌ای به‌ مفهوم جامع آن در سایر نظامهای حقوقی ندارد. از آنجائیکه در نظام جمهوری اسلامی ایران حکومت مبتنی بر مکتب اسلام است، لذا”مصلحت اندیشی‌”قبل از آنکه متوجه دیگر مسائل و امور گردد،معطوف به اصول و ضوابط و احتیاجات شرعی خواهد بود از این روی،گر چه در این نظام ولایت فقیه بعنوان‌ بارزترین نشانه هویت اسلامی پذیرفته شده و تأمین‌کننده قویترین تضمین این هویت‌ بحساب می‌آید،مع‌الوصف به اقتضای اصول و مفاهیم حقوقی و قواعد عمومی تشکیل‌ حکومت و استمرار حاکمیت،تأسیس و تشکیل چنین مجمعی برای پاسخ به مصالح نظام به‌ معنای خاص کلمه پیش‌بینی شده است. برای پاسخ به سوالات فوق لازم است پاره‌ای مطالب به عنوان مقدمه مطرح گردد و ابتدائا نحوه صدور حکم و فتوا و تفاوت‌های آنها و شیوه استنباط یک حکم در ضوابط اسلامی مورد بررسی قرار گیرد و روشن شود یک فقیه در مقابل ادله متعدد و وجود اصول‌ استنباط چگونه استنتاج نموده و اقدام به صدور فتوا و حکم می‌نماید. بدین صورت که شورای نگهبان بنا به وظیفه قانونی خود پاره‌ای از مصوبات مجلس شورای اسلامی(که با احکام اولیه در تعارض بود)را خلاف‌ (1)رژیم پهلوی در آخرین روزهای قبل از انقلاب بدنبال حمله لشگر گارد به نیروی هوایی(که با امام خمینی(ره)بیعت‌ نموده بودند)،اعلام حکومت نظامی گردید که امام(ره)متقابلا با انتشار اعلامیه‌ای آنرا خلاف شرع دانسته امر نمودند که مردم به آن اعتنا ننمایند و در صفحه حضور داشته باشند.”