رجوع شاهد از شهادت

نویسنده : رنجبر، اسدالله ؛

(‎18 صفحه – از 83 تا 100 )

خلاصه ماشینی: “مسأله‌ای که فقها به عنوان مثال برای مطلب فوق ذکر کرده‌اند از باب بعضی از فروعات قابل تأمل است و آن اینست که اگر شهود از شهادت بر ارتداد شخصی رجوع نمایند به دلیل شبهه دارئه حد قتل ساقط می‌شود ولی توابع آن که تقسیم مال او باشد و اعتداد همسرش و غیره به حال خود باقی می‌ماند،1که در این صورت چنانچه شهود تعمد در کذب داشته باشند گر چه بعضی از خسارات وارده بر مشهودعلیه قابل جبران است ولی بعضی از خسارات از جمله محرومیت او از ارتباط زناشویی با همسرش و سایر صدمات معنوی غیرقابل جبران خواهد ماند که موضوع اگر چه در حیطه بضاعت ناچیز حقیر نمی‌گنجد ولی به نظر قابل تأمل می‌باشد. 3-ضمان شهود چنانچه شهود قبل از اینکه شوهر با زن نزدیکی نماید شهادت بدهند که او زن خود را مطلقه کرده است و حاکم باستناد این شهادت حکم به طلاق زن بدهد و سپس شهود رجوع نمایند شهود ضامن نصف مهر المسمی می‌باشند3زیرا در چنین صورتی باید غرامت شوهر که با طلاق نصف مهر بر عهده‌اش قرار گرفته است را متحمل شوند ولی چنانچه شهادت آنها بر طلاق پس از دخول باشد در صورت رجوع از شهادت ضامن هیچگونه خسارتی نیستند زیرا تمام مهر با دخول بر شوهر ثابت شده است و در واقع از ناحیه شهود خسارت مالی به شوهر وارد نشده است که ملزم به جبران آن باشند برخلاف صورت عدم‌دخول که به لحاظ سببیت شهود بر طلاق موجب تعلق خسارت بر زوج شده‌اند و در صورت اخیر زوج در مقابل تمام مهر عوض آن را که فقها از آن به(بضع)تعبیر می‌نماید به دست آورده است چرا که مهر را«عوض البضع»می‌نامن