تحولات حقوق بین الملل عمومی

نویسنده : استیفن سی مک کافیری ؛ قاسمی، علی ؛

(‎20 صفحه – از 77 تا 96 )

خلاصه ماشینی: “خلاصه‌ای از تحولات پرونده‌های ثبت شده در دیوان بین المللی دادگستری، پیشرفتهایی که متعاقب تأسیس دو دیوان کیفری بین المللی ویژه تحت نظر سازمان ملل متحد در رابطه با یوگسلاوی سابق و رواندا به ترتیب در سالهای 1993 و 1994 به عمل آمده و نیز فعالیتهای کمیسیون حقوق بین الملل ملل متحد مورد مطالعه قرار می‌گیرند. جمهوری اسلامی ایران از دیوان درخاست کرد که به موضوع رسیدگی و اعلام کند که تصمیم مورخ 17 مارس 1989 شورای سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری 10 نادرست بوده؛و ایالات متحده مواد(1)، (2)، (1)10 کنوانسیون مونترال راجع به جلوگیری ار اعمال غیرقانونی علیه امنیت هواپیمایی کشوری 11 1971 را نقض‌ کرده است و ایالات متحده ملزم است به میزانی که دیوان تعیین می‌کند غلامت به ایران بپردازد. لیبی ادعا کرد که بر اساس کنوانسیون مونترال ایالات متحده و انگلستان خوانندگان مناسبی در نزد دیوان هستند و تحریم اقتصادی اعمال شده توسط شورای امنیت و نیز سایر فعالیتها ناقض حقوق بین الملل است. این ایرادات مشتمل بر سه ادعای ذیل بود: اولا شورای امنیت صلاحیت تأسیس چنین دیوانی را ندارد؛ثانیا اساسنامه دیوان به طور غیر قانونی تفوق بر دادگاه داخلی را به دیوان اعطا کرد؛ثالثا، دوان از نظر محل وقع جرم 23 فاقد صلاحیت است، زیرا مواد اساسنامه مذکور در کیفر خواست فقط در خصوص درگیری مسلحانه بین المللی اعمال گردید، در حالی که جرائم ادعایی که‌ Tadic مرتکب شد، در درگیری مسلحانه داخلی اتفاق افتاد.”