قصاص قاتل مست در فقه و قانون مجازات اسلامی

نویسنده : قپانچی، حسام ؛

(‎26 صفحه – از 129 تا 154 )

خلاصه ماشینی: “قادامه از صفحه قبل و قصاص و ریات، ص 85-عبدالله مامقانی، مناهج المتقین، ص 513- امام خمینی، تحریر الوسیله ج2، ص 47 (37)-سید محمد جواد حسینی، عاملی، مفتاح الکرامه، ج 11، ص 31-احمد مقدس اردبیلی، مجمع الفائده و البرهان، ج 14، ص 120-خمچنین نگاه کنید:امام خمینی، تحریر الوسیله، ج 2، ص 470 (38)محمد فاضل هندی، کشف اللشام فی شرح قواعد الاحکام، ج 2، ص 456، محمد فاضل لنکرانی، تفصیل الشریعه:کتاب القصاق، ص 140 و 144 (39)-مولی محسن فیض کاشانی، مفاتیح الشرائع، ج 2، ص 126-محمد باقر مجلسی، حدود و قصاص و دیات، ص 85-حسین فرطوسی، التوضیح النافع فی شرح ترددات الشرائع، ص 437-هاشم معروف الحسنی، همان کتاب، ص 238 نظریه یکم-جواز قصاص طبق این نظریه قاتلی را که هنگام جنایت، مست بوده است می‌توان قصاص کرد ولو در آن لحظه، قدرت تمییز خود را از دست داده باشد. (74) از طرف دیگر، صرف ممنوع بودن از مستی نیز مستوجب قصاص جانی مست نخواهد بود زیرا لازمه قصاص، این است که جانی مرتکب قتلی عمدی شده باشد حال آنکه در فرض مورد بحث، چنین قتلی توسط مست(که ادراک و شعور خود را از دست داده)سر نزده است. بنا بر این برای تفسیر و شناخت بهتر آن از حیث مبنا و مفهوم باید به فقه امامیه رجوع کرد بیش از این ضمن بررسی نظریات فقهای امامیه دیدیم که فرض مورد بحث فقها حالتی است که شخص، بدون (104)-فاضل لنکرانی، همان عذر شرعی، مست شده و در حالی که شعور و ادراک خود را از دست داده مرتکب قتل شده باشد.”