اعتراضات شکلی علیه احکام صادره از دیوان داوری دعاوی ایران – ایالات متحده

نویسنده : محمدی، پروین ؛

(‎41 صفحه – از 145 تا 185 )

خلاصه ماشینی: “نکات توضیحی سند مذکور اولویت ادامه در صفحه بعد هلند این مسئله را روشن کرد که احکام صادره دیوان بموجب بند 1 ماده 2 بیانیه حل و فصل اختلافات(در ارتباط با دعاوی ابتاع ایران و امریکا بر علیه دولتهای یکدیگر)احکام داوری به مفهوم مندرج در قانون هلند می‌باشد، (73) بنا بر این، این دسته از احکام دیوان می‌توانند در دادگاههای هلند مورد اعتراض قرار گیرند. (82) نماینده ایران استدلال نمود که لایحه پیشنهادی و احکام دیوان را مشمول قانون هلند قرار می‌دهد، بنا بر این، داوری را از شمول حقوق بین الملل عمومی مستثنی می‌کند و از این طریق اجرای احکام صادره علیه ایران را در کشورهای دیگر، بموجب کنوانسیون 1958 در مورد شناسایی و اجرای احکام داوری خارجی، تسهیل می‌نماید. به هرحال آنچه که مهمتر از همه و مرتبط با بحث ما در خصوص مسئله طرق اعتراض می‌باشد این است که ضرورت تقاضای اجرای این دسته از احکام در دادگاههای امریکا یا کشورهای ثالث، می‌تواند یک امکان نظری را به نفع امریکا و اتباع آن مطرح سازد که در مقابل اعتبار حکم مورد نظر، به عنوان مبنایی برای امتناع از اجرا، استدلال نمایند. برای نمونه ماده 29(پیش‌نویس)کنوانسیون کمیسیون حقوق بین الملل مقرر می‌دارد که:”تقاضای تجدید نظر در حکم می‌تواند بوسیله هریک از طرفین به دلیل کشف وقایعی مطرح شود که اثر تعیین‌کننده بر حکم صادره داشته مشروط به اینکه در زمان صدور حکم این واقعیت برای دیوان و طرف درخواست‌کننده تجدیدنظر ناشناخته بوده و نادیده گرفتن این واقعیت ناشی از بی‌مبالاتی طرف متقاضی تجدیدنظر نبوده است.”