جرایم علیه حقوق ملت سلب ازادی افراد

نویسنده : کارگری، نوروز ؛ میری، سید رضا ؛

(‎4 صفحه – از 17 تا 20 )

خلاصه ماشینی: “مبنای جرم‌انگاری در ماده‌ی 583 توقیف یا حبس یا مخفی کردن افراد توسط مقامات یا ماموران دولتییا غیر آنها،در مواردی است که قانون جلب یا توقیف اشخاص را تجویز ننموده یا اجرای حبس بدون رعایت تشریفاتضروری صورت گرفته است. مانند موارد مندرج درماده‌ی 35 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های برای قانونی تلقی شدن یکبازداشت رعایت دو دسته ازاصول لازم و ضروری است؛نخست اصول ثابت‌کننده‌یحق بازداشت که به عنوان یکاصل ماهوی باید در قانون موردتصریح قرار گرفته باشند؛دوماصول شکلی حاکم بر بازداشتکه پس از ثابت شدن حق بربازداشت،رعایت برخی ازتشریفات را ضروری می‌داند. عمومی و انقلاب در امور کیفری 1378،بهموجب این ماده،صدور قرار بازداشت موقتدر موارد زیر الزامی است: 1-قتل عمد،آدم ربایی،اسیدپاشی،محاربهو افساد فی الارض؛ 2-جرایمی که مجازات قانونی آن اعدام یاحبس دائم است؛ 3-جرایم سرقت،کلاهبرداری،اختلاس،ارتشا،خیانت در امانت،جعل و استفاده ازسند مجعول؛در صورتی که متهم حداقلیک فقره سابقه‌ی محکومیت قطعی یا دوفقره بیشتر سابقه‌ی محکومیت غیر قطعیبه علت ارتکاب هر یک از جرایم مذکور راداشته باشد؛ 4-در مواردی که آزادی متهم موجبفساد باشد؛ 5-در کلیه جرایمی که به موجب قوانینخاص مقرر شده باشد. موارد بازداشت اختیاری در ماده‌ی 32 قانونآیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلابدر امور کیفری عبارتند از: 1-جرایمی که مجازات قانونی آنها اعدام،رجم،صلب و قطع عضو باشد؛ 2-جرایم عمدی که حداقل مجازاتقانونی آنها سه سال حبس باشد؛ 3-جرایم موضوع فصل نخست کتابپنجم قانون مجازات اسلامی؛ 4-در مواردی که آزاد بودن متهم موجباز بین رفتن آثار و دلایل جرم شده یا باعثتبانی با متهمان دیگر یا شهود و مطلعینواقعه گردیده یا سبب شود که شهود از ادایشهادت امتناع نمایند.”