نگرشی تطبیقی بر لایحه نظام جامع انتخاباتی

نویسنده : بهمنی، محمد امین ؛

(‎7 صفحه – از 17 تا 23 )

خلاصه ماشینی: “لذا به نظر می‌رسد اطلاقعنوان«میان دوره‌ای»برای انتخاباتی که بعداز فوت،عزل،غیبت،بیماری بیش از دو ماهرئیس جمهور برگزار می‌شود،صحیح نباشد و درنتیجه آن‌که مدت فعالیت رئیس جمهور جدیدهم باقی مانده دوره چهار ساله نخواهد بود،بلکهمدت آن از تاریخ تنفیذ حکم از سوی رهبریبرای چهار سال دیگر است و عنوان میان دوره‌ایو تصدی مسؤولیت برای مدت باقی‌مانده مربوطبه انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلسخبرگان رهبری و شوراهای اسلامی است،نهریاست جمهوری. »درحالی‌که در قوانین فعلی مشاهدهمی‌کنیم مدت انتخابات بنابه شرایط و اقتضائاتموجود و با تصمیم وزیر کشور قابل تمدیداست(ماده 7 قانون انتخابات خبرگان،ماده 2قانون انتخابات ریاست جمهوری،ماده 6 قانونهمه‌پرسی و تبصره 3 ماده 10 قانون انتخاباتمجلس شورای اسلامی)تدوین‌کنندگان لایحه،جلوگیری از ازدحام جمعیت در ساعات آخررأی‌گیری را دلیل این امر بیان می‌کنند،ولیبه نظر می‌رسد این شیوه باعث جلوگیری ازمشارکت حد اکثری مردم در انتخابات شود. ماده 49 لایحه،شرایط عمومی را برای انتخابشوندگان هنگام شروع ثبت نام بیان می‌کندتفاوت عمده این قسمت از لایحه با قوانین فعلی،به ویژه قانون انتخاب مجلس شورای اسلامی،در بند 4 است که می‌گوید:«داشتن سلامتجسمی در حد برخورداری از نعمت شنوایی وگویایی در تمام انتخابات و نیز بینایی در انتخاباتریاست جمهوری». در مورد شرایط اختصاصی انتخاب شوندگان،می‌بایست ماده‌ای به این فصل اضافه شود وشرط اختصاصی اجتهاد را برای کاندیدایانتخاب مجلس خبرگان لحاظ می‌کرد،بدینبیان که:«داشتن درجه اجتهاد در حدی که قدرتاستنباط بعضی از مسایل فقهی را داشته باشد وبتواند ولی فقیه واجد شرایط رهبری را تشخیصدهد»(بند«ب»ماده 2 قانون انتخابات مجلسخبرگان رهبری) ماده 51 لایحه،شرط جدیدی را برای داوطلبریاست جمهوری بیان نموده،بدین شکل کهنامبرده باید در روز ثبت نام تأییدیه‌ای از دویستو چهل نفر از افارد خاص مبنی بر این که اینفرد شرایط ماده 50 را دارد،ارائه دهد.”