بررسی یک رأی در مورد حکم طلاق صادره از دادگاه خارجی راجع به ایرانیان مقیم خارج از کشور

نویسنده : توسلی نایینی، منوچهر ؛

(‎5 صفحه – از 7 تا 11 )

خلاصه ماشینی: “در مواردی زوجین مقیم خارج از کشور،دعوی طلاق خود را در دادگاه خارجی محل اقامت اقامه و این دادگاه حکم طلاق صادر می­نماید و صیغه شرعی طلاق نیز با حضور دو شاهد عادل با مراجعه یکی از زوجین به مراکز اسلامی جاری می­شود و به تأیید مقامات صلاحیت­دار ایرانی(13) می رسد و سپس مورد تأیید وزارت امور خارجه ایران قرار می­گیرد، لیکن هیچ کدام از زوجین جهت ثبت طلاق به دفاتر نمایندگی ایران در آن کشور مراجعه نکند، در این حالت طبق مقررات، زوج یا زوجه یا وکلای آنان می توانند با مراجعه به دادگاه خانواده در ایران،دعوی تنفیذ حکم طلاق صادره در دادگاه خارجی را جهت ثبت آن مطرح نمایند. در مواردی نیز پس از اخذ حکم طلاق از دادگاه خارجی شهر محل اقامت خود هیچ کدام از زوجین جهت جاری شدن صیغه طلاق شرعی به مراجع اسلامی مراجعه ننموده و یکی از آنان با اقامه دعوی در ایران،تقاضای تنفیذ حکم طلاق صادره از دادگاه خارجی را می­نماید، در این مورد قاضی ایرانی پرونده چنان­چه ملاحظه نماید که قاضی رسیدگی کننده خارجی به طلاق،قوانین دولت متبوع شخص یعنی قوانین جمهوری اسلامی ایران را در صدور حکم رعایت کرده باشد، مانعی برای تنفیذطلاق به منظور جاری شدن صیغه طلاق و ثبت آن ندارد، لیکن،چنان­چه قاضی رسیدگی کننده به طلاق،قوانین جاری کشور خارجی را در صدور حکم طلاق مورد استناد قرار داده باشد و به لحاظ عدم احراز شرایط صحت طلاق،دعوی مطروحه را رد خواهد نمود.”