جایگاه حقوق کیفری در قانون اساسی مشروطه و قانون اساسی جمهوری اسلامی
نویسنده : رحمدل، منصور ؛
(24 صفحه – از 121 تا 144 )
چکیده:
برخلاف تصور غالب،حقوق کیفری به جای شیوهء تجدید و تهدید حقوق و آزادی‌های افراد باید شیوه‌های احترام به حقوق و آزادی‌های فردی را مورد توجه قرار دهد.گنجاندن اصول اساسی حقوق کیفری در قانون اساسی را نیز باید از این زاویه مورد توجه قرارداد.اصول اساسی حاکم بر حقوق کیفری مانند اصل برائت،اصل تساوی افراد در برابر قانون و اصل قانونی بودن جرم و مجازات،که قانون اساسی حمایت از آنها را وجههء همت خود قرار می‌دهد،بیان‌گر اهمیت این حقوق از دید قانون‌گذار اساسی است و به این ترتیب قانون‌گذار اساسی در مقام تبیین این نکته است که در مقام تقابل حقوق و آزادی‌های فردی،جز در مواردی که نتوان به طریقی دیگر منافع و نظم جامعه را تأمین نمود،اولویت با حقوق و آزادی‌های فردی است.در این زمینه توجه به قسمت اخیر اصل 9 ق.ا.صحت این ادعا را اثبات می‌کند.بررسی میزان انعکاس اصول اساسی حقوق کیفری در ق.ا.م.و ق.ا.نیز با این هدف صورت گرفته است تا میزان عنایت دو قانون مزبور به اصول اساسی حقوق کیفری روشن شود و به این پرسش پاسخ داده شود که حقوق کیفری در دو قانون مزبور از چه جایگاهی برخوردار می‌باشد.
آخرین دیدگاه‌ها