مطالعه ای در اصول حقوق بین المللی (3) (اصل مسئولیت دولت ـ اصل عدم توسل به زور یا اصل عدم تجاوز)

نویسنده : کمایستانی، کرم علی ؛

(‎24 صفحه – از 83 تا 106 )

خلاصه ماشینی: “دیوان داوری دعاوی ایران-ایالات متحده نیز در پرونده پریرا که در آن‌ خواهان مدعی بود بعضی از اموالش بدون پرداخت خسارت،توسط دولت ایران‌ مصادره شده است باتوجه به ارائه سندی از سوی خواهان که مربوط به دخالت‌ نیروهای انتظامی در رابطه با ضبط اموال وی بود،اعلام کرد که: همچنین کمیسیون مختلط دعاوی بریتانیا-ونزوئلا که در خصوص زیانهای‌ وارده به خارجیان در جریان رویدادهای انقلابی این کشور تشکیل شده بود در یکی از معروفترین رأی خود در پرونده boliuar railway co که به سال‌ 1903 صادر کرد در این رابطه می‌نویسد: «ملت مسئول تعهدات یک انقلاب پیروز از آغاز آن می‌باشد زیرا،از لحاظ تئوری،انقلاب از آغاز مظهر اراده متغیر ملی است که در پیروزی نهائی ملت متبلور شده است». 302 د-رویه‌های قضایی بین‌المللی دیوان بین‌المللی دادگستری در رأی اخیر خود راجع به دعوی نیکاراگوئه علیه‌ ایالات متحده بعد از بررسی دقیق و موشکافانه قطعنامه‌های سازمان ملل از جمله‌ قطعنامه شمراه 2625( xxv )راجع به اعلامیه اصول حقوق بین‌الملل در خصوص‌ روابط دوستانه و همکاری بین دولتها،اصل عدم توسل به زور را یکی از اصول‌ حقوق بین‌الملل دانسته و کمک یک دولت به نیروهای داخلی در کشور دیگر را نیز در دریف توسل به زور دانسته و آنرا ناقض مقررات حقوق بین‌الملل شناخته است: «چنانکه در بند 171 گفته شد قطعنامه 2625( xxv )مجمع عمومی‌ اینگونه کمک را هنگامی که اعمالی که در سرزمین کشور دیگر انجام شده«متضمن تهدید یا بکار بردن زور باشد»،در حکم اعمال زور از سوی کشور کمک‌کننده می‌داند.”