شرایط اعمال تحدید مسئولیت صاحبان کشتی دریاپیما(بررسی کنوانسیون بین‌المللی تحدید مسئولیت برای دعاوی دریایی 1976)

نویسنده : جعفری، فیض الله ؛ مختاری، مهرناز ؛

(‎22 صفحه – از 211 تا 232 )


چکیده:
يکی از مشخصات حقوق دريايی، وجود نظام محدوديت مسئولیت برای صاحبان کشتیهای درياپیماست. هدف اصلی اين نظام، توسعه صنعت کشتیرانی و سرمايهگذاری روزافزون در اين حوزه است. در اين راستا، کمیته بین المللی دريايی، اقداماتی جهت يکنواخت سازی مقررات بین المللی انجام داده است که منجر به شکل گیری کنوانسیون بین المللی برای يکنواخت سازی مقررات خاص در ارتباط با تحديد مسئولیت صاحبان کشتی های درياپیما 1924، کنوانسیون بین المللی راجع به تحدید مسئولیت صاحبان کشتی های دریاپیمایی1957 و کنوانسیون بین المللی درباره تحدید مسئولیت برای دعاوی دریایی 1976 و پروتکل اصلاحی آن 1996 در این حوزه شده است.ایران نیز در تیرماه 1393 به کنوانسیون تحدید مسئولیت برای دعاوی دریایی ملحق شد.الحاق ایران،گامی مؤثر در جهت پیشرفت صنعت کشتی رانی ایران در عرصه بین المللی و يکسانکردن مقررات مربوط به تحديد مسئولیت صاحبان کشتیهای درياپیما بود. مقاله حاضر در صدد است تا در پرتو کنوانسیون 1976 که اکنون ايران عضو آن است، نمايی کلی از نظام تحديد مسئولیت ارائه کند. درعین حال، مباحث مقاله، صرفاً به تبیین مفهوم و ضرورت پذيرش نظام تحديد مسئولیت، ذی نفعان مشمول و شرایط اعمال آن در کنوانسیون 1976 اختصاص دارد.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code