از این دادگاه به آن دادگاه «خاطرات یک داور بین المللی»

نویسنده : گونار لاگرگرن ؛ مترجم : بخش ترجمه دیوان داوری دعاوی ایران ؛

(‎34 صفحه – از 115 تا 148 )

خلاصه ماشینی: این اتاق عهده‌دار فعالیت‌های گسترده داوری راجع به اختلافات بین‌المللی بود و هرگاه طرفین نمی‌توانستند راجع به گزینش سر داور به توافق برسند، از کمیته‌های ملی در کشورهای مختلف تقاضا می‌کردند که کسی را به آنها پیشنهاد کند. 6 ـ در سال 1956 از سفارت سوئد در بن به من تلفنی اطلاع دادند که قرار است دیوانی در کوبلنتس (Koblenz)، به نام کمیسیون داوری درباره اموال، حقوق و منافع* در آلمان، تشکیل شود که مأموریتش رسیدگی به استرداد یا غرامت اموالی بود که آلمان‌ها از کشورهای تحت اشغال گرفته بودند. بنابراین، قرار بود که در محل دیوان عالی آن کشور تشکیل جلسه دهیم و من نیز درباره اهمیت داوری بین‌المللی در جلسه پارلمان سومالی سخنرانی کنم. اما اگر هیأت داوری پنج نفری باشد، یعنی سه قاضی بی‌طرف، به علاوه یک قاضی از هر کشور طرف دعوی حضور داشته باشند، وضعیت بسیار تفاوت می‌کند، و این همان وضعیتی بود که در یک دعوای داوری بعدا راجع به سرزمین طابا (Taba) حادث شد که راجع به آن خواهم گفت. قرار شده بود که خود طرفین هر کدام یک داور تعیین کنند، اما نه مصر و نه اسرائیل مایل نبودند که برای نصب سه داور بی‌طرف به هیچ شخصی از کشورهای دیگر مراجعه کنند. ولی با وجود یک دیوان داوری واجد شرایط و کارآزموده، ما از قرن‌ها پیش تاکنون چارچوبی برای رسیدگی اختلافات در دست داریم، بدون این که نیازی به پرداختن به مسائل مذهبی و نظایر آن باشد، زیرا در غیر این صورت کار قطعا نوعی راه رفتن روی لبه تیغ است.