نظر حقوقی داوران ایرانی در مخالفت با تصمیم اکثریت در پرونده الف/18 دیوان داوری دعاوی ایران- ایالات متحده امریکا
(98 صفحه – از 111 تا 208 )
خلاصه ماشینی: اکثریت اعضای هیئت عمومی دیوان 2P}در ششم آوریل 1984 رأی خود را در این خصوص صادر و اعلام کرد که در مورد دعاوی اقامه شده توسط اتباع مضاعف ایران-ایالات متحده علیه دولت ایران، اگر تابعیت غالب و مؤثر خواهان، تابعیت امریکائی وی باشد، دیوان صلاحیت رسیدگی به دعوی را دارد. اینک باید دید چه راه حلی در حقوق بین‌الملل برای حل مسئله دعوای دارنده تابعیت مضاعف در یک دیوان بین‌المللی علیه دولتی که فرد مزبور تبعه آن دولت نیز بشمار می‌رود، وجود دارد؟ دو اصل حقوقی به دیوان ارائه شده است:یکی اصل عدم مسئولیت و دیگری اصل تابعیت مؤثر که به ترتیب، اولی توسط جمهوری اسلامی ایران و دومی توسط دولت ایالات متحده مطرح گردیده است. اصلی که بموجب آن یک دولت نمی‌تواند یکی از اتباع خود را در مقابل دولت دیگری که وی تابعیت آن را نیز دارد مورد حمایت سیاسی قرار دهد، در مورد عهد نامه صلح منعقده با ایتالیا قابل اعمال نیست؛ زیرا اصل مزبور بر تساوی حاکمیت دولتها استوار می‌باشد و حال آنکه این عهد نامه صلح بین دولتهای متساوی الحقوق منعقد نشده است؛ بلکه بین متفقین و ایتالیا، یعنی یک دولت مغلوب که مجبور به قبول شرایط تحمیلی از طرف دولتهای فاتح بوده و از نظر آنان ایتالیا یک دولت مستقل و حاکم بشمار نمی‌رفت، به امضا رسیده است».
آخرین دیدگاه‌ها