حمله امریکا به گرانادا: پیامدها و وجاهت قانونی آن

نویسنده : کریستوفر جوینز ؛ مترجم : کریمی، اسدالله ؛

(‎30 صفحه – از 235 تا 264 )

خلاصه ماشینی: حقوقی مترتب بر این اقدام را نمی‌توان نادیده گرفت و خواه ناخواه این سؤال پیش می‌آید که آیا ایالات متحده قانونا حق مداخلة نظامی ـ چه به تنهائی و چه با همراهی کشورهای دیگر ـ در امر سیاست داخلی گرانادا را داشته است یا نه؟ اگر موضوع مورد مطالعة دقیق‌تر قرار گیرد، به اشکال می‌توان به‌موجب قوانین بین‌المللی برای اقدام امریکا توجیه رضایت بخش و حتی قابل قبولی یافت. بعلاوه پی‌بردن به کنه این مطلب بسیار مشکل است که عهدنامة منعقد بین هفت کشور کوچک چگونه می‌تواند از نظر حقوقی سبب حمله ایالات متحده به یکی از اعضای همان سازمان، آن هم به دستور سایر کشورهای عضو همان عهدنامه، بشود؟ بعلاوه اینکه آیا حمله به گرانادا با قصد اولیة امضاکنندگان عهدنامه هماهنگی دارد یا نه، و در همین راستا، آیا با مقررات ویژه‌ای که در رابطه با «دفاع خارجی» و «دادن ترتیبات لازم برای امنیت دسته جمعی در قبال تجاوز خارجی» که در اساسنامة سازمان “OECS” آمده منطبق است یا خیر، تردید بسیار 8. در این رابطه حداقل یک مفسر حقوقی بین‌المللی بطور قطع اظهارنظر کرده است که «مأموریت امریکا/ سازمان در گرانادا به‌موجب ترتیبات منطقه‌ای که در مادة 52 منشور سازمان ملل پیش‌بینی می‌شود، از لحاظ قانونی موجه بوده است، مفاد این ماده به قرار زیر است: « (1) هیچ‌چیز در این منشور نمی‌تواند مانع ایجاد نمایندگی‌ها یا ترتیبات منطقه‌ای به‌منظور برخورد با مسائل مربوط به حفظ صلح و امنیت بین‌المللی که با اقدامات منطقه مناسب باشد، بشود به شرط آنکه چنین نمایند‌گی‌ها یا ترتیبات یا اقدامات آنها با هدفها و اصول سازمان ملل هماهنگی داشته باشد.