تأثیر تغییر اوضاع و احوال در اعتبار معاهدات و قراردادهای بین المللی

مترجم : حکمت، محمد علی ؛

(‎74 صفحه – از 5 تا 78 )

خلاصه ماشینی: نتیجة قسمت اول و دوم پس از آنکه معاهده، موافقتنامه و قرار بین‌الملل را تعریف کردیم و اصول و قواعد اساسی حاکم و ناظر بر آنها را توضیح دادیم و در قسمت دوم تغییرات، پایان و تعلیق معاهده را با ذکر دلایل و موجبات، تعریف و توصیف نمودیم، اکنون چون زمینة کلی و اساسی مطلب مورد مطالعه روشن است، باید به اصل موضوع که «تأثیر تغییر اوضاع و احوال زمان عقد در معاهدات و قرارهای بین‌المللی» است، بپردازیم و این خود در حقیقت ـ چنانکه قبلا‌ اشاره شد ـ دنبالة همین قسمت دوم است؛ لکن شرح و تفصیل بیشتری لازم دارد تا موقعیت موضوع درحقوق بین‌الملل و در عمل دیپلماسی امروزی معین و مشخص گردد و از زیاده‌روی‌ها و یا تخلفات عامدانة عاقدان عهود جلوگیری به‌عمل آید و اجتماع بین‌المللی دچار هرج و مرج نشود. 2 با این حال کنفرانس وین ـ 1969 نشان داد که اکثریت قابل ملاحظه‌ای از کشورها معتقدند که تغییر اوضاع و احوال زمان عقد معاهده یکی از موجبات استثنائی انطفای معاهدات است که تا حدود معینی از طرف حقوق معتبر امروزی، قابل قبول شناخته شده است (مادة 62 جملة اول معاهدة وین ـ 1969)، معذلک معاهدة مذکور ـ چنانکه بعدا بیان خواهد شد ـ مشکل را به‌طور کامل قطع و حل نکرده و شرایطی را قائل شده که در حقیقت برای حفظ جامعة بین‌المللی از اختلال حقوق قراردادی مقرر گردیده و همین امر مشکل دیگری را بر مشکل اصلی افزوده است