استناد به استفاده بلاجهات با وجود رابطه قراردادی

نویسنده : صفایی، سید حسین ؛

(‎32 صفحه – از 7 تا 38 )

خلاصه ماشینی: به تعبیر دیگر استفادهء بلاجهت آن است که بر دارائی شخصی بطور غیرعادلانه‌ و بدون اینکه یک مبنای قانونی یا قراردادی وجود داشته باشد،به زیان‌ دیگری افزوده شود که در این صورت بر طبق عدالت و انصاف و بر طبق‌ قاعده‌ای که در اکثر کشورها پذیرفته شده است،استفاده‌کننده باید عین‌ مالی را که از این طریق بدست آورده یا بدل آن را به زیان دیده برگرداند. ». 17 نه تنها قراردادی که بین داراشونده که داراشدن به‌ زیان او بوده است یک‌جهت قانونی برای دارا شدن تلقی می‌شود و جائی‌ برای استناد به اصل استفادهء بلاجهت باقی نمی‌گذارد،بلکه به موجب‌ رویهء قضائی جدید فرانسه قرارداد منعقد بین دارشونده و شخص ثالث هم‌ یک جهت مشروع برای استفاده بشمار می‌آید. Ambatielos موجب موافقتنامهء مورخ 5591 در سال 1956 به دعوای یونان مبنی بر اینکه‌ دولت بریتانیا مبلغ 500000 پوند را که آمباتیلوس بعنوان تضمین پرداخته‌ تصاحب کرده و بطور غیرعادلانه دارا شده است،رسیدگی نمود و این ادعا را به دلیل اینکه مبلغ مورد اختلاف جزئی از بهای کشتی‌ها بوده است که‌ خواهان به موجب قراداد می‌بایست پرداخت کند و استناد به شبه عقد موردی ندارد،رد کرد. اینها شرایطی هستند که برای اعمال استاپل در حقوق بین الملل ذکر شده است و انطباق یا عدم انطباق آنها با پروندهء مورد نظر باید معلوم شود: اولا ادعای بطلان قرارداد صریح در این نباشد که شرط صلاحیت‌ دادگاه معین هم که در قرارداد بوده است باطل اعلام شده باشد.