بررسی امکان تطبیق عنوان محاربه یا افساد فی‌الارض بر انتقال آگاهانه ویروس عامل ایدز، در حقوق کیفری ایران؛ با نظر به آرای صادره در ایالات متحده آمریکا

نویسنده : حسینی، سید محمد؛ احسان پور، سید رضا؛

(‎20 صفحه – از 103 تا 122 )


چکیده:
صدق عناوین مجرمانه محاربه و افساد فیالارض بر رفتارهای موجب انتقال ایدز، مقید به ارتکاب آن در سطحی وسیع و فارغ از بزه دیده ای خاص میباشد. از آنجا که برای تحقق محاربه شرط به دست گرفتن سلاح در ماده ٢٧٩ قانون مجازات اسلامی صراحتا ذکر شده است ، فلذا جهت تطبیق انتقال گسترده ایدز بر این عنوان کیفری باید بگوییم که یا ضرورتی به قید به دست گرفتن اسلحه وجود نداشته و صرف برهم زدن امنیت جامعه جهت تحقق این جرم کافی است . از این رو ماده ٢٧٩ قانون مجازات اسلامی در مقام بیان مصداقی از عنوان «محاربه » است یا آنکه ویروس عامل ایدز را نیز به عنوان نوعی از سلاح به شمار آوریم . در این رابطه ، بسیاری از محاکم ایالات متحده آمریکا در آرای بیشماری ویروس عامل ایدز را سلاح تلقی نموده اند. چنانچه به هر دلیلی دو گزاره فوق را نپذیریم ، امکان استناد به عنوان افساد فیالارض (ماده ٢٨٦ قانون مجازات اسلامی) در خصوص مورد وجود دارد، چه آنکه انتشار وسیع و گسترده ویروس عامل ایدز در جامعه ، مصداق «جنایت علیه تمامیت جسمانی افراد» و نیز «پخش مواد سمی و میکروبی و خطرناک» و «اخلال شدید در نظم عمومی کشور و ناامنی» محسوب میشود و «ورود خسارات عمده به تمامیت جسمانی افراد» را به همراه دارد.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code