وجدان های آلوده …!

نویسنده : پورطباطبائی، هاشم؛

(‎3 صفحه – از 6 تا 8 )

خلاصه ماشینی: “نمی‌خواهند یا نمیتوانند بفهمند که آنچه را برای خود«حق»فرض می‌کنند،چیزی جز میل عنان‌ گسیخته و هوس شیطانی نیست و عقل سلیم و بینش واقعی انسانی،با این قبیل امور سروکاری نمی- تواند داشته باشد. آنچه این آلودگی و تباهی را مستقر و حتی چون بیماری مسری و همه‌گیر،وسعت و گسترش‌ میدهد و از یک‌فرد بفرد دیگر و از یک‌جماعت به جماعت دیگر منتقل می‌نماید اینست که قواعد نهی‌کننده و مقررات بازدارنده و تشکیلات و سیستم مربوط بآن،به ضعف و ناتوانی دچار گردد و وسائل ترمیم و علاج کند و مختل شود و در نتیجه«ناظر ساده‌دل»وقتی به پیرامون خود بنگرد، برخلاف آنچه در کتابها خوانده،با چشم ببیند:تقوی و فضیلت در بیغوله گرسنگی و گمنامی‌ جان می‌دهد و ناپاکی و تردامنی بر کرسی اعتبار و عزت جای میگیرد. بر آنچه گفته شد،این نکته را نیز باید افزود که بدبینی مفرط است اگر آلودگی و تباهی‌ وجدانها،یک‌امر ذاتی دانسته شود زیرا چنین تعبیر و قضاوتی صرفنظر از آنکه مبنای صحیح‌ علمی و عقلی ندارد،شعله هرگونه امید باصلاح را خاموش می‌سازد.”