نفی حاکمیت فردی و ابهامات آن در قانون اساسی


نویسنده : بهارستان فر، محمد رضا؛

(‎10 صفحه – از 81 تا 90 )


چکیده:
موضوع حاکمیت یکی از مفاهیم مهم حقوق اساسی است تا جایی که نوع نظام سیاسی هر کشور بستگی به ماهیت حاکمیت و چگونگی اعمال آن دارد. نظامهای دموکراسی نتیجه حاکمیت ملی و مردمی و نظامهای استبدادی نتیجه حاکمیت فردی و گروهی‌ می‌باشد.در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تعریفی از حاکمیت ارایه نشده ولی در اصل 56 اشاره به‌ نوع حاکمیت الهی و انسانی و نفی حاکمیت فردی و گروهی دارد اما در خصوص کیفیت و چگونگی نفی‌ حاکمیت فردی اشاره‌ای ندارد. در این مقاله با توجه به اصول متعدد قانون اساسی به نفی حاکمیت فردی در نظام جمهوری اسلامی‌ پرداخته و ابهامهای آن از جمله تمرکز قدرت در مقامات عالی رتبه کشوری و وجود نهادی خاص حاکمیتی‌ خارج از نظارت و وابستگی سه قوه مورد بررسی و سپس با تحلیل و استناد به اصول قانون اساسی با اثبات‌ حاکمیت قانون،حاکمیت ملی،حاکمیت مردم و رعایت حقوق مردم در نظام جمهوری اسلامی که معادل نفی‌ حاکمیت فردی و گروهی می‌باشد می‌پردازیم.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code