قواعد حقوق بین الملل و روش تعیین مرزهای رودخانه ای

(‎26 صفحه – از 151 تا 176 )

خلاصه ماشینی: “عهدنامه مذکور مرز کانادا و امریکا را منطبق با خط منصف رودخانه‌ها و دریاچه‌ها-از رودخانه سن‌لوران تا دریاچه جنگلها-دانست اما به هنگام ترسیم خط دقیق و تحدید حدود مرزها،وجود جزائر متعدد و معابر میان تخته سنگهای‌ دریاچه‌ها و رودخانه‌های موردبحث،مسائل و مشکلات متعددی را پیش آورد به موجب‌ عهدنامه«گان»(مورخ /42سپتامبر 4181)دو دولت تصمیم گرفتند که امر تعیین مرزهای‌ دریائی خود را به دو کمیسیون مختلط محول نمایند. همین تعبیر در قرارداد 41 مه 1191 میان پادشاه پروس و پادشاه وستفالی وجود دراد و به موجب آن مرز بر روی‌ رودخانه«الب»با تعبیر«تالوگ»،«یعنی مسیر عمده و اصلی الب»تعریف شده و بدنبال آن این جمله جالب توجه اضافه شده است: «چون مسیری که معمولا کشتیها در الب برمی‌گزینند،برحسب وضعیت آب و کم و زیاد شدن ارتفاع آن تغییر می‌کند،در فصلی که ارتفاع آب پائیین است یک کمیسیون به‌ تحدید«تالوگ»خواهد پرداخت،«تالوگ»یاد شده حدود مرزی بین دو دولت را معین‌ خواهد نمود»(ماده 2)مواد 4 و 41 سند نهائی کنگره وین(مورخ 9 ژوئن 5191) تالوگ را بعنوان مرز در رودخانه ویستول-بین گالیسی و شهرآزاد کراکوی-و بر روی پو،در مجاورت دولتهای پارم و پلزانس و گواستالا*مطرح کرده‌اند. در مورد رودخانه‌های اروپا،این تعریف‌ در عهدنامه‌های صلح پایان‌بخش جنگ اول جهانی(مادهء 03 عهدنامه ورسای 9191 و عهدنامه‌های سن‌ژرمن،نوییی و سور)و نیز در عهدنامهء لوزان(مورخ /52ژوئیه 3291) میان قوای متحد از یکسو و ترکیه ازسوی‌دیگر(ماده 6)عنوان شده است،بیان مشترک‌ این عهدنامه‌ها چنین است«کلمات«مسیر»یا«معبر»که به منظور تعیین مرز در این‌ عهدنامه به کار رفته است،در رودخانه‌های غیرقابل کشتیرانی به معنی خط منصف مسیر آب،یا شاخهء اصلی آن و در رودخانه‌های قابل کشتیرانی،خط منصف معبر اصلی کشتیرانی‌ است.”