موانع اصل 139 قانون اساسی در مسیر الحاق به موافقت نامه تریپس


نویسنده : صدخسروی، معصومه؛ حبیب زاده، توکل؛

(‎20 صفحه – از 143 تا 162 )

چکیده:
مقاله حاضر که به روش تحلیلی – توصیفی و تطبیقی که مبتنی بر روش گردآوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای می باشد و با هدف واکاوی و استخراج موانع حقوقی موجود در مسیر الحاق ایران به موافقت نامه تریپس به انجام رسیده است، مبیّن یافته هایی است مبنی بر این که مطالعه تطبیقی قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، بخصوص اصل 139 این قانون با مفاد موافقت نامه تریپس، حاکی از آن است که میان دو منبع حقوقی، تعارض در فرآیند ارجاع اختلاف به نهاد داوری، داوری ناپذیری برخی موضوعات و نیز مخدوش گردیدن اصل محرمانه بودن امر داوری به چشم می خورد؛ چرا که موافقت نامه تریپس رکن حل اختلاف را صالح در رسیدگی عنوان نموده، اما اصل 139 قانون اساسی نه تنها رکن حل اختلاف را مشخص نکرده، بلکه ارجاع به داوری را منوط به تایید و تصویب هیات وزیران و اطلاع مجلس شورای اسلامی عنوان نموده است که در عمل این شرط، اصل محرمانه بودن امر داوری در حقوق بین الملل را نیز مخدوش می نماید. از سویی دیگر، حکم اصل 139 قانون اساسی در خصوص یک دسته خاص از دعاوی مربوط به دولت یا دستگاه های دولتی است و شامل هر نوع اختلافی نمی گردد.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code