کارکرد محوری«حقوق نرم» در نظام‌مندسازی فعالیت‌های فضایی توسط حقوق بین‌الملل فضای ماوراءجو
نویسنده : حسینی، سید محمد؛
(29 صفحه – از 89 تا 117 )
چکیده:
حقوق بین‌الملل فضای ماوراءجو به عنوان تنها نظام حقوقی حاکم بر وسیع‌ترین منطقه‌ی جغرافیایی شناخته شده توسط انسان یکی از جدیدترین و در عین حال چالش‌برانگیزترین شاخه‌های حقوق بین‌الملل از نظر هنجارمندسازی حقوقی رفتار بین‌المللی دولت‌ها در فضای مذکور می‌باشد. با شکست معاهده‌ی 1979 ماه به عنوان یکی از مظاهر تلاش‌های سازمان ملل در ادامه‌ی دیگر معاهدات این سازمان امید به مدیریت یکپارچه‌ی فضای ماوراءجو توسط این سازمان و با تکیه بر اسناد الزام‌آور تدوینی توسط آن بسیار کمرنگ گردید. به همین ترتیب با رشد و توسعه دولت‌ها و افزایش تعداد دولت‌های عضو باشگاه فضایی و نیز با رشد تصاعدی فناوری در حوزه‌ی صنعت فضا نه تنها قواعد موجود تکافوی بسیاری از مسائل امروز نبود بلکه تدوین مقررات این حوزه در سطح بین‌المللی تا رفع احتیاج جامعه‌ی جهانی به عزم افزونی در راستای روند تدوین قواعد حقوقی بین‌المللی فضا و رفع نیازهای جامعه جهانی در این خصوص نیازمند بود. در این وضعیت با بعید به نظر رسیدن افزایش معاهدات موجود راجع به مسائل فضای ماوراءجو حقوق نرمِّ غیرالزام‌آور بین‌المللی می‌تواند نقش پررنگ‌تری را در ادبیات نظام‌مندسازی فضای ماوراءجو ایفا نماید.
آخرین دیدگاه‌ها