مواعد مطالبه، واخواست و اقامه دعوا و آثار عدم رعایت آن ها در برات، سفته و چک با نگاهی تطبیقی به کنوانسیو ن های ژنو

نویسنده : حسن زاده، حیدر؛ سلطانیان، محمدرضا؛

(‎28 صفحه – از 43 تا 70 )

چکیده:
در قانون تجارت کشورمان و کنوانسیونهای ژنو مصوب ٧ ژوئن ١٩٣٠ درخصوص برات و سفته و ١٩ مارس ١٩٣١ درخصوص چـک ، بـرای مطالبه عادی و رسمیبرات، سفته و چک در سررسید، تشریفات ویژهای پیش بینی شده است و دارنده این اسناد بایستی برای برخورداری از امتیازات اسناد تجاری ازجمله حق مراجعه به تمامیامضاکنندگان به صورت تضامنی، در سر وعده وجه اسناد را مطالبه و در صورت عدم پرداخت ، واخواست نماید و واخواست مزبور بایستی در مواعد قانونی انجام شود. در حقوق ایران موعد واخواست در برات و سـفته ظـرف ده روز از تـاریخ سررسـید میباشد (ماده ٢٨٠ ق.ت ) و در چک اعتراض در قالب گواهی نامه عدم پرداخت بوده و بایستی ظرف مواعد ١٥ روز و ٤٥ روز و چهار ماه از تاریخ صدرو چک به عمل آید (مواد ٣١٥و٣١٧ ق.ت ) از سوی دیگر در برات و سفته و چک برای مراجعه به تمامیامضاکنندگان ازجمله مـدیون اصـلی و ضامن وی و سایر ضامنین ازجمله برات دهنده و ظهرنویسان و ضامنین آنها مواعدی برای اقامه دعوا پیش بینی شده است که در صورت عدم رعایت آنها طبق مـواد ٢٨٦و٢٨٧ و٢٨٨و٢٨٩ و٢٩٠و٢٩١ و٣١٨ و٣١٩ ق.ت و مـواد ٧٠و٧٧ کنوانسـیون ژنـو درخصـوص بـرات و سـفته و مـواد ٢٩و٥٢ کنوانسیون ژنو درخصوص چک ، حق مراجعه به مسئولین اسناد تجاری ساقط میشود. مقررات کشورمان درخصوص شیوه مطالبه قدیمیو در مـورد مواعد واخواست و اقامه دعوی طولانی بوده و بایستی اصلاح شود و مقررات کنوانسیونهای ژنو و آنسیترال میتواند به عنوان نمونه در این خصوص راهگشا باشد.