شناسایی حقوقی اقلیت‌های درون گروه‌های اقلیت در اندیشه‌های آیلیت شاشار
نویسنده : نیک پی، امیر؛ صالحی، هادی؛
(26 صفحه – از 211 تا 236 )
چکیده:
اگر مهم ترین فاعل شناسایی حقوقی گروه های اقلیت را در جامعه سیاسی، دولت مرکزی فرض کنیم و گروه های اقلیت را موضوع مطالعات چنـدفرهنگ گرایـی از منظـر حقـوقی بدانیم ، ممکن است از دیگر بازیگران عرصه چندفرهنگ گرایـی کـه حامـل هویـت هـای چندگانه فرهنگی و دارای مطالبات متنوع حقوقی هستند، غافل شویم . آیلیـت شاشـار بـا بیان نظریه ای در خصوص بایسته های درونی شناسایی گروه های اقلیت ، در مقام آن است که از هویت های چندگانه گـروه هـای درون گـروه هـای اقلیـت در برابـر رهبـران گـروه محافظت کند. لذا اگر محافظت های بیرونی گروه های اقلیت در مسیر شناسـایی حقـوقی، هویت های افراد درون این گروه ها را نادیده بگیرد، نتیجه ای جز شناسایی حقوقی نـاقص هویت های فرهنگی را دربرندارد که در نهایت به بازتولید و تقویت ساختارهای هویتی غیر دموکراتیک درون این گروه ها منجر میشود. نظریه شاشار در پی آن است کـه شناسـایی هم زمان هویت های فرهنگی را از جانب فاعلین متنوع شناسایی حقوقی مطالبـه کنـد. در این مقاله با تکیه بر مباحث نظری در خصـوص شناسـایی حقـوقی و بایسـته هـای آن و همچنین با توسل بـه تحلیـل محتـوایی برخـی آرای قضـایی، بـا رویکـرد انتقـادی بـه اندیشه های شاشار، ضرورت شناسایی گروه های آسیب پذیر درون گروه های اقلیت ،به ویژه زنان ، به عنوان مولفه ضروری شناسایی حقوقی مورد تحلیل قرار گرفته است .
آخرین دیدگاه‌ها