سرمایه‌گذاری ثالث در داوری تجاری بین المللی(TPF)


نویسنده مسئول : کریمی، عباس؛ نویسنده : قربانی زلیخائی، مجید؛

(‎26 صفحه – از 35 تا 60 )

چکیده:
سرمایه‌گذاری اشخاص ثالث در دعاوی در گذشته با محدودیت و یا ممانعت مواجه بود، چنانکه در نظام کامن‌لا این نهاد را مصداقی از شرخری می‌دانستند. اما با گذشت زمان و افزایش هزینه‌های دادرسی، سرمایه گذاری ثالث در سالهای اخیر به یکی از مهمترین مباحث در داوری‌های بین المللی تبدیل شده است. مهمترین دلیل موافقان این نهاد دسترسی به عدالت برای کسانی است که امکان مالی برای طرح ادعای خویش را ندارند. اما این نهاد با چالشهایی از جمله تعارض منافع مواجه است که قواعد برخی از سازمانهای داوری و قوانین کشورهایی چون سنگاپور و هنک کنگ موثرترین روش برای جلوگیری از ایجاد تعارض منافع را افشای اجباری وجود سرمایه گذاری ثالث می‌دانند. در حقوق ایران این نهاد مصداقی از قراردادهای نامعین است که با توجه به قوانین و قواعد موجود تا حدودی امکان پیشگیری از تعارض منافع وجود دارد، لکن هیچ الزامی به افشای قرارداد وجود ندارد.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code