مطالعه تطبیقی نقض قابل پیش بینی قرارداد در کنوانسیون بیع بین المللی کالا و نظام های حقوق ملی

نویسنده : انصاری، علی؛ بیات، فرهاد؛

(‎32 صفحه – از 475 تا 506 )

چکیده:
هدف اولیه طرفین قرارداد،علی الاصول، اجرای قرارداد است ولی ممکن است بنا به دلايل يکی از طرفين یا هر دوی آنها،قرارداد را نقض کنند؛اين نقض ممکن است به سبب احراز عدم اجرای قرارداد در موعد قرارداد یا متوقع گويند؛نقض قرارداد بسته به اهيمت و اساسی بودن آن، می تواند برای متعهدله حق تعليق یا حق فسخ قرارداد را آيجاد نماید. با وجود اينکه نهاد “نقض قابل پيش بينی ” ريشه در حقوق انگلستان دارد اما در کنوتنسیون بیع الملل به طور منظم و کاملتری در مواد 71،72،73 وارد شده است. اگرچه اين نهاد حقوقی به عنوان يک قاعده مسلم و مدون در نظام حقوقی ما پذيرفته نشده است ولی به نظر میرسد که بتوان نهاد حاضر را تحت ” لزوم رعايت حس نيت” به عنوان يکی از منابع تعهدات متعاقدين و با وحدت ملاک از برخی از مواد قانونی نظير مواد 237،238،422 تجارت ، مورد پذيرش قرار داد.