رویکرد گونه محور در حمایت بین المللی از تنوع زیستی: حفاظت و بهره برداری از گونه های مهاجر در حقوق بین الملل

نویسنده : بیگ زاده، ابراهیم؛ کمالی، علی؛

(‎39 صفحه – از 245 تا 283 )

چکیده:
پدیده مهاجرت گونه های وحشی، سبب شده است که این بخش از تنوع زیستی جهانی،جایگاه متمایزی در میان قواعد بین المللی حمایت از محییط زیست پیدا کند و وضعیت حقوقی ویژه ای داشته باشد. کنوانسیون 1979 بن درباره ی گونه های مهاجر و موافقت نامه 1995 ملل متحد درباره ی حفاظت و بهره برداری از گونه های مهاجر را تشکیل می دهند گونه های مهاجر به دلیل جابه جایی پی درپی و منظم از مرزهای کشورها، نمی توانند تحت حاکمیت انحصاری دولت مبدا یا مقصد، یا دولت های مسیر مهاجرت قرار گیرند، بلکه با ملاحظه ی خصوصیت ویژه و منحصر به فردشان به جامعه ی بین المللی تعلیق دارند. ماهیت خاص گونه های مهاجر همکاری میان کشورها را به صورت یک قاعده ی بنیادین ایجاب کرده است. از این رو دولت ها مکلفند برای حمایت از آن ها از طریق انعقاد موافقت نامه های خاص یا ایجاد نهادهای بین المللی مناسب، قاعده ی الزام به همکاری با یکدیگر را نهادینه کنند