دعوای اضافی و تغییرات ماده 98 قانون آیین دادرسی مدنی

نویسنده : مقصودپور، رسول؛

(‎34 صفحه – از 279 تا 312 )

چکیده:
در مورد مبنای دعوای اضافی در حقوق ایران شدیدا اختلاف است. به زعم اغلب حقوق دانان دعوای اضافی در ماده 98 ق. آ.د.م مورد تصریح قرار گرفته و عبارت است از تغییراتی که در این ماده بدون تقدیم دادخواست و رعایت تشریفات آیین دادرسی مدنی در نخستین جلسه رسیدگی قابل اقامه می باشد. این عده، ماده 98 و اسلاف آن را مستند دعوای اضافی در حقوق ایران می دانند. در حالی که به اعتقاد گروهی دیگر،دعوای اضافی متفاوت از تغییرات خواسته مطرح شده در ماده 98 است و مبنای دعوای اضافی در حقوق ایران خود ماده 17 ق.آ.د. م می باشد. به همین جهت همانطور که از عنوان دعوا بر می آید، این نهاد دعوایی است علی القاعده تمام عیار که محتاج رعایت تشریفات آیین دادرسی مدنی و از جمله تقدیم دادخواست است. با توجه به مقدمه ای که گذشت در این مقاله، برای روشن شدن موضوع و انتخاب درست یکی از عقیده ها، ابتدا سابقه تقنینی ماده 98 قانون جدید و جایگاه آن بیان شده و سپس نظرات مختلف در این خصوص مورد نقد و تحلیل قرار گرفته است. پس از نتیجه گیری نیز برخی آثار مهم تفکیک دعوای اضافی از تغییرات ماده 98، مطرح شده و نهایتا دعوای اضافی در حقوق فرانسه و لبنان به نحو اجمالی مطرح گردیاه است