شرایط ماهوی حمایت از اختراع از نگاه رویه قضایی و اداره ثبت اختراعات

نویسنده : جعفرزاده، میرقاسم؛

(‎80 صفحه – از 69 تا 148 )

خلاصه ماشینی: dibi,laeppA fo sdraoB eht rof hcraeseR lageL:ees,(1991/429 JO)305/87T &%04210OHTG042G% نکته‌ای که ذکر آن در اینجا لازم به نظر می رسد این است که برایتعیین تازگی اختراع-به خصوص در سیستم حقوقی ایران که قبل ازاعطای گواهی اختراع،بررسی ماهوی به عمل نمی آید و در نتیجه،اعتراضبه تازگی اختراع ممکن است سالها بعد از صدور گواهی مطرح شود-بایستی وضعیت فن یا صنعت قبلی در تاریخ تقاضا یا تاریخ حق تقدم موردبررسی قرار گیرد،نه در تاریخی که تازگی اختراع مورد اعتراض واقعمی شود؛زیرا در تاریخ تقاضا یا تاریخ حق تقدم است که حمایت ازاختراعی خواسته می شود و مخترع ادعا می کند که اطلاعات تازه‌ای را بهمعلومات عموم،افزوده است. حال،سؤال قابل طرح این است که در تعیین محدوده فن یاصنعت قبلی برای احراز گام ابتکاری،اختراعاتی را که بدین وسیله فاششده‌اند نیز بایستی به حساب آورد یا نه؟به نظر می‌رسد پاسخ به سؤال فوق منفی باشد،زیرا اگر برای احرازگام ابتکاری،چنین اختراعاتی را در حوزه فن یا صنعت قبلی قرار دهیم،هیچ مخترعی که اختراع او در نتیجه سوء استفاده یا نمایش در نمایشگاههایبین المللی در معرض اطلاع عموم قرار گرفته است،به علت وضوح اختراعخود،موفق به تحصیل گواهی اختراع نخواهد شد،هر چند که اختراع ویواجد وصف تازگی باشد. با پذیرش رویکرد فوق اینسؤال مطرح می شود که اگر برنامه های رایانه ای،روشهای تجارت،روشفعالیتهای ذهنی و حتی کشفیات(مثل کشف استفاده جدید برای یکمحصول یا ماده شناخته شده)،مانند دیگر موضوعات در صورت دارا بودنشرایط ماهوی قابل حمایت هستند،پس دیگر چه نیازی به استثنا کردنآنها در بندهای 1 و 2 قسمت(ج)«طرح قانونی ثبت اخترعات،طرحهایصنعتی،علائم و نامهای تجاری»وجود دارد؟بنابراین شایسته است قبل ازتصویب نهایی طرح مزبور،این مقررات زائد که فایده ای جز شبهه آفرینی ندارند،از پیش نویس مزبور حذف شوند.