بخش ترجمه: روابط دیوان بین المللی کیفری و سازمان ملل متحد

نویسنده : ارنلا پورچیا؛ مترجم : بیگ زاده، ابراهیم؛

(‎30 صفحه – از 259 تا 288 )

خلاصه ماشینی: “در این مورد رجوع شود به پیش‌نویس موافقنامه مربوط به روابط دیوان و سازمان ملل متحد که توسط کمیسیون مقدماتی دیوان بین المللی کیفری تهیه شده وتوسط مجمع دولتهای عضو در جریان اولین اجلاس خود(نیویورک 10-3 سپتامبر 2002)تصویب شده است. مع هذا مقاله حاضر محدود به مطالعه روابط کاری میان این دو سازمان می‌باشد که به‌طور کلی در حالات زیر قابل طرح هستند: -شورای امنیت دارای حق ارجاع موقعیت‌هایی به دیوان بین المللی‌ کیفری می‌باشد که تهدیدی علیه صلح یا نقض صلح،برطبق فصل هفتم‌ منشور دارد(ماده 13 بند ب)(I). -جنایت تجاوز باید به‌طور خاص مورد توجه قرار گیرد و این امر پذیرفته شود که تعریف آن منوط به مقررهء خاصی است(ماده 5 اساسنامه‌ دیوان)که دقیقا نشان از شناخت صلاحیت شورای امنیت در این مورد (6). V. Ratner,ááThe Relationship between the International Criminal Court and the Security Council:an appraisal to the United States position”,in SIDI,pre?cite?,237. برای درک روابط ماده 13 و اصل کلی«عدم امکان ایجاد تعهد برای‌ ثالث بدون رضای او»یعنی آثار این ماده نسبت به کشورهای ثالث،ارجح‌ است که ماهیت اشتغال دیوان در حالت احاله مسأله از سوی شورای امنیت‌ مورد توجه قرار گیرد. 29 حال اگر در همین زمان آن دولت بخواهد به صلاحیت دیوان اعتراض کند، فقط می‌تواند برمبنای ماده 17 این کار را انجام دهد و مدعی شود که قضیه‌ موضوع تحقیق یا پیگرد از سوی دولت است که در آن مورد صلاحیت‌ دارد. باز در مورد مسائل مالی و اداری دیوان رجوع شود