نقد و بررسی تبصرۀ 2 مادۀ 295 قانون مجازات اسلامی

نویسنده : پورسعید، رامین؛ محمدی نوقی زاده، مریم؛

(‎14 صفحه – از 39 تا 52 )

چکیده:
قتل نفس از جرایمی است که در همه نظامهای حقوقی، با واکنش شدید، از نظر مجازات روبه روست. بدیهی » مهدورالدم « است این امر به لحاظ حرمت خون انسان هاست. از سوی دیگر در فقه اسلام از افرادی تحت عنوان یاد شده که به لحاظ زوال حرمت خون این افراد، ریختن خونشان مباح است. فتاوی که در این خصوص آمده، مبنای موادی از قانون مجازات اسلامی از جمله تبصرۀ 2 مادۀ 295 قانون مجازات اسلامی م یباشد. از صلاحیت انحصاری دستگاه قضایی در تعقیب، محاکمه، مجازات مجرمین و از اصل قانونی بودن جرم و مجازات، اصل برائت و داشتن حق دفاع، نتیجه م یشود که هیچک‌س حق ندارد شخصی را ب هاعتقاد مهدورالدم بودن به قتل برساند و اگر چنین کند، مستوجب قصاص است و تبصرۀ 2 مادۀ 295 ق.م.ا. نیز منحصر ب هموارد خطای اعتقاد در موضوع م یباشد و می توان با حذف یا اصلاح این تبصره از تفسیر موردی آن و سرایت ب هموارد خطای در حکم جلوگیری نمود.