قلمرو میانجیگری کیفری در انواع جرائم در حقوق موضوعه ایران

نویسنده : غلامی، دکتر حسین؛ نویسنده مسئول : سودانی سادری، دکتر بدر؛

(‎28 صفحه – از 33 تا 60 )

چکیده:
در این روش از حل اختلاف طرفین دعوی فارغ از محدودیت‌های کتاب قانون و دادرسی رسمی به کمک شخص ثالث به دنبال رسیدن به توافق مشترک هستند. به دنبال قانون‌مند شدن میانجی‌گری کیفری در ایران، تبیین مختصات آن در حقوق موضوعه و تعیین گستره و قلمرو آن در پاسخ‌دهی به انواع جرائم (حدود، تعزیرات، قصاص و دیات) از اهمیت زیادی برخوردار است. باید دید که آیا قانون‌گذار ایرانی با تبیین کارآمد قلمرو میانجی‌گری توانسته است امکان استفاده حداکثری از این فرآیند را فراهم سازد؟ پاسخ‌دهی به پرسش مذکور گامی است در جهت شناسایی کاستی‌های موجود و چراغ راهی برای اصلاح قوانین مربوطه. نتایج این تحقیق که به روش تحلیلی- توصیفی انجام‌شده است نشان می‌دهد: در جرائم چهارگانه مذکور نتیجه میانجی‌گری نسبت به عدالت کیفری رسمی مطلوب‌تر است، با این ‌وجود قانون‌گذار ایرانی میانجی‌گری را تنها در جرائم تعزیری آن‌هم به صورت بسیار محدود پذیرفته است، این در حالی است که تسری این فرآیند بصورت صریح و روشن به دیات و قصاص ضروری است و گسترش قلمرو آن به بخشی از جرائم حدی نیز فاقد اشکال است.