افساد فی الارض و جرایم علیه اخلاق
نویسنده : غلامی، علی؛
(38 صفحه – از 25 تا 62 )
چکیده:
جرایم ارتکابی علیه حوزة اخلاق همانند جرایم علیه حوزههای دیگر همچون اقتصاد، حیثیت معنوی، سلامت جسمی میتواند به صورت فردی یا گروهی و سازمانیافته ارتکاب یابد که طبیعتا سازمانیافتگی در این حوزهها سبب اعمال مجازاتهای شدیدتر برای مرتکبان خواهد بود. در حوزة اخلاق، بواسطة نبود یک بخش یا باب خاص جهت جرمانگاری جرایم مخصوص و ناظر به این حوزه، تفکیک مشخصی بین ارتکاب فردی یا سازمانیافته جرایم پیشگفته مشاهده نمیشود که البته این امر مخصوص این حوزه نیست واین خلا در سایر حوزههای پیشگفته نیز قابل مشاهده میباشد و این در حالی است که ممکن است سازمانیافتگی در این حوزه همراه با قصد براندازی نظام اسلامی و اخلال در مبانی و پایههای آن باشد. علیرغم عدم وجود عنوان خاص جهت این جرایم در منابع فقهی و قوانین موضوعه، بحث از امکان تسری عناوین مصطلح فقهی به اینگونه جرایم، امری است ممکن و بلکه الزامی تا جرایمی در این سطح و با این انگیزه، با عکسالعمل و مجازات شایسته مواجه شود. در میان عناوین فقهی، محاربه وافساد فیالارض را میتوان بیش از دیگر عناوین مصطلح فقهی همچون بغی و اشاعة فحشاء، در مظان تسری به جرایم پیشگفته دانست که البته این امر مستلزم تعیین رابطة این دو عنوان با هم میباشد. در اینجا دو احتمال که بیشتر مورد اشارة فقها قرار گرفتهاند، استقلال دو عنوان از هم یا تساوی آنها با هم میباشد که در هر دو حالت، روایات متعدد و نظریات فقهای متقدم و متأخر حاکی از آن است که این دو عنوان چه به صورت مستقل و جداگانه و چه به صورت متحد و هممصداق، قابل تسری به جرایم علیة اخلاق در صورت سازمانیافتگی و با قصد براندازی نظام اسلامی میباشد.
آخرین دیدگاهها